Πρόκειται για μια από τις πιο συχνά χρησιμοποιούμενες λέξεις στο ελληνικό λεξιλόγιο, και είναι κρίμα εμείς οι Έλληνες να αγνοούμε την ετυμολογία της και την ξενική της ρίζα. Σπίτι μου, σπιτάκι μου λοιπόν, όμως από που βγαίνει αυτή η λέξη;
Πρόκειται για την λατινική λέξη
hospitium, η οποία απέκτησε με κάποιον αδιευκρίνιστο τρόπο τέτοια δυναμική ώστε να επικρατήσει της πανέμορφης και ελληνικότατης λέξης οίκος - οικία.
Το hospitium ήταν αντίστοιχη λέξη της αρχαίας ελληνικής "ξενία", δηλαδή η σύλληψη της φιλοξενίας ως ένα θεϊκό καθήκον του οικοδεσπότη και ασφαλώς θεϊκό δικαίωμα του επισκέπτη. Η φιλοξενία στην ελληνο-ρωμαϊκό κόσμο είχε διττό χαρακτήρα: η δημόσια και η ιδιωτική.
Στους ομηρικούς καιρούς, όλοι οι ξένοι δίχως εξαίρεση τελούσαν υπό την προστασία του Ξένιου Ζεύς και είχαν δικαίωμα στην φιλοξενία. Αμέσως μετά την άφιξη του ξένου, του δινόταν ρουχισμός και ξεκινούσε η διασκέδασή του, ενώ δεν του απευθύνονταν ερωτήματα παρά μόνο για το όνομά του ή για τους προγόνους του, έως ότου τα καθήκοντα της φιλοξενίας ολοκληρωθούν. Κατά την αποχώρηση του επισκέπτη, ο οικοδεσπότης συχνά του πρόσφερε δώρα (ξένια) ή σε κάποιες περιπτώσεις έσπαζαν έναν αστράγαλο ζώου και κρατούσαν ο καθένας ένα κομμάτι. Μια οικογενειακή σχέση δημιουργείτο τότε ανάμεσά τους. Ο σπασμένος αστράγαλος ήταν το σύμβολο αυτής της ένωσης και σε περίπτωση ανάγκης κατέφευγε ο ένας στον άλλο για φιλοξενία και προστασία.
Κατά τον Μεσαίωνα, ο όρος hospitium διαδόθηκε σε ολόκληρη την Ευρώπη, αναφερόμενος στο κτίριο ή το σύμπλεγμα κτιρίων που διέθεταν τα μοναστήρια για να βρουν φιλοξενία και διαμονή οι προσκυνητές και οι επισκέπτες.
Αντίστοιχα, από την ριζική λατινική λέξη hospes που σημαίνει ξένος, άγνωστος, επισκέπτης, προκύπτουν ένα σωρό διάσημες και πολυχρησιμοποιούμενες σήμερα λέξεις, όπως: hostel, hotel, host, hospital, hospitality. Όπως είπαμε λίγο νωρίτερα, ο μεσαιωνικός χριστιανισμός της Ευρώπης μέσω των συγκεκριμένων λέξεων προσέφερε κατάλυμα σε επισκέπτες των μοναστηρίων, σε ξένους, σε προσκυνητές, αλλά και σε φτωχούς ηλικιωμένους που ήταν πλέον άποροι.
Είναι εμφανές πλέον πώς και γιατί η νέα θρησκεία και ο απλός λαός αντικατέστησαν την λέξη οίκος με την λέξη σπίτι.
Με πληροφορίες από:
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteΣΠΙΤΙ
DeleteHOS = αρχαία Ελληνική λέξη που σήμερα λέμε Όποιος ή, ὅς τις, ή όποιοι....όμως σημαίνει και πλήθος....HOS + Σπίτι = Hospital
Λίγη προσπάθεια χρειάζεται....Διάβασε την επιγραφή στο ποτήριον του Νέστορος....HOS DATODE PIESI POTERIO...έτσι με το αλφάβητο της Κύμης επομένως, και το hospes (πλήθος) είναι Αρχαία Ελληνική της ίδιας περιόδου Προ-Ομηρική Δεν μπορεί το σπίτι να ερχετε από το hospes διότι το πλήθος δεν μένει στο ίδιο σπίτι....HOS + ΣΠΙΤΙ = Hospitium, Hospes, Hospital, Hostage (Ομηρία) ενώ από το Casa έχουμε Casualty = Σκοτωμένος η τραυματίας στον πόλεμο και τον έστειλαν στήν Casan (Κάσαν) σπίτι του....
Το σπίτι πρέπει να ήταν δημόσιο κτήριο ή κοινόβιο διότι έχουμαι Οίκος, Casa, Home, σέ όλα αυτά έμεναν καί μένουν οικογενοιες.....
«οικία» 'ΙΚΟ = έρχομαι "Ο" = ορισμένος χώρος
“Χαίρε πάτερ ώ ξείνε* θεοὶ δέ τοί ΌΛΒΙΑ δοῖεν”
ReplyDelete* Κ+Σ = Ξ + Σύν ίναι, (εισε το ΊΝΑΙ μου) = Ξείνε επομένως, ξένος = αυτός πού μοιραζόμαστε την Ίδια ουσία (κοινή ουσία μαζύ μας) Δηλαδή ο ξένος δεν είναι μουσαφίρης, είναι αυτός εμείς μοιραζόμαστε κάτι κοινό…
“Ω ξείν αγγέλειν Λακεδαιμονίοις” = Ω ξένε εσύ που .μοιράστηκες την ίδια ουσία με εμάς …. ανήγγειλε στους Λακεδαιμονίους ότι εδώ είμεθα πεσόντες πιστοί σε αυτών τα ψηφησματα και τους νόμους,
*Ξυμφόρά γράφει ο Θουκυδίδης για τον Πελλοπονησιακό πόλεμο όχι συμφορά…
Ξενιτεύομαι = φεύγω, πάω να μοιραστώ μαζί με αυτούς εκεί που θα πάω…κάτι που δεν έχω....εργασία? Ελευθερία? από ένα απολυταρχικό καθεστώς?
Εύξηνος Πόντος
Πόντος = θάλασσα, Ωκεανός, (υπερπόντιος) Εύξεινος επιδή οι κάτικοί γύρω του, από κοινού μοιράζωνται τα αγαθά πού απορέουν από από τον πόντο αυτό
ReplyDeleteΣΠΙΤΙ
HOS = αρχαία Ελληνική λέξη που σήμερα λέμε Όποιος ή, ὅς τις, ή όποιοι....όμως σημαίνει και πλήθος....HOS + Σπίτι = Hospitium καί Hospital
Η επιγραφή στο ποτήριον του Νέστορος γράφει:
HOS DATODE PIESI POTERIO...έτσι με το αλφάβητο της Κύμης... επομένως, και το hospitium, είναι Αρχαία Ελληνική της ίδιας περιόδου Προ-Ομηρική. Δεν μπορεί το σπίτι που λέμε σήμερα να σημαίνει την οικία μας, διότι το πλήθος δεν μένει στο ίδιο σπίτι....Από HOS + ΣΠΙΤΙ = Hospitium, Hospes, Hospital, Hostage (Ομηρία)
Ενώ, από τήν Casa έχουμε Casualty = Σκοτωμένος η τραυματίας στον πόλεμο και τον έστειλαν στήν Casan....(στό σπίτι του).... από ΚΑΣΑ Ιωννικά έχουμαι "κασίγνητα αδέλφια" Κάσαν- Κάσαν = Καζάν-καζάν τού Ερτογάν) καί Καζαντίζω.....
Το σπίτι πρέπει να ήταν κάτι σαν κοινόβιο, σαν το σπίτι που ζουν Καλόγεροι.... διότι έχουμαι οικία, Casa, Home, σέ όλα αυτά έμεναν καί μένουν οικογενοιες.....