"ειδήσεις, ταξίδια, Ελλάδα, νησιά, μυστήριο, ιστορία, διακοπές, παραλίες" @ Θεούλης: Apr 7, 2009

Apr 7, 2009

Δίδυμα Φεγγάρια


Παράξενο που είναι...! Μόλις βγήκα από το λουτρό και στο κορμί μου κυλούν ακόμα μοσχοβολιστές σταγόνες. Τα χέρια υγρά, μα δεν άντεξα στον πειρασμό να μην πάρω μολύβι και χαρτί για να σου γράψω. Είμαι σίγουρος πως έπλυνα το σώμα μου με φροντίδα και επιμέλεια. Το σαπούνιζα για ώρα πριν το καυτό νερό ανοίξει τους πόρους, την στιγμή που οι υδρατμοί σε έφερναν απελπιστικά εντός μου. Παράξενο που είναι... Σε μυρίζω ακόμα παντού! Πάνω μου, δίπλα μου... μέσα μου! Κατάφερες να εισέλθεις παντού. Να με τυλίξεις τόσο απαλά και υπέροχα στα θεϊκά σου πέπλα αγάπης.

Την ώρα που λουζόμουν όρθιος έλιωνα στην σκέψη να ήσουν εκεί, να χωθούν τα μαλλιά μου στα βελούδινα λευκά σου χέρια. Να νιώσω την αύρα μιας αγκαλιάς που ξέρει πως να με χωράει. Να αισθανθώ την γαργαλιστική σου ανάσα στον λαιμό μου... Μα απόψε έλειπες. Το βλέμμα έπεσε χαμηλά, προς την βάση του λουτρού. Εκεί που μια αδιόρατη δίνη συγκεντρώνει ύδατα που εξαφανίζονται. Μια δίνη που καταπίνει.. Ένας μαγικός δίαυλος που μεταφέρει υπέρτατα όνειρα από την μία διάσταση στην άλλη, μη λογαριάζοντας τους αιώνες. Ο μηχανισμός του πεπρωμένου καλά κρατεί για όσες ψυχές δεν υποτάχτηκαν μέσα στην μοναδικότητά τους.

Μα στάσου! Τα πάντα άρχισαν να ξεκαθαρίζουν, αποκτώντας την δέουσα υπόσταση.Το νερό, οι σκέψεις, μυρωδιές και υδρατμοί! Η αγάπη σου, ένα καρμπόν, 2 ματιές φλεγόμενες να αποθεώνονται, 2 αιλουροειδή να κάνουν έρωτα, 7 συμπτώσεις, 12 ικασίες και 3 ντουζίνες γέλια. Τι παζλ και αυτό..;
Στάσου καρδιά μου και θα σου πω μια ιστορία. Το χρονικό του είΝΑΙ μου, που τυγχάνει να το μοιραζόμαστε από κοινού... Από τότε που ο άνθρωπος υπολόγιζε τον χρόνο με βάση τις Ολυμπιάδες.. Τυγχάνει; ... Μα τι σύμπτωση πάλι! Δώσε μου την πιο σφιχτή σου αγκαλιά και μη κοιτάς την δίνη. Άσε με να σε αγαπήσω, εκπληρώνοντας τους χρησμούς.. Εκπληρώνοντας όσα κατά καιρούς ονειρευόμασταν πριν γνωριστούμε και ξεχνούσαμε και οι 2 σαν ερχόταν το πρωί.. Άφησε ότι ζεις να σε συνεπάρει τόσο, ώστε να ακούσεις μια μουσική που βγαίνει από τα κόκκινα κοχύλια που έχεις στα χέρια και εγώ κρατάω στην καρδιά... Ώστε να μπορέσεις να εισπράξεις την συνέχεια της ιστορίας του ειΝΑΙ 2 ψυχών που 'μοιάζαν τόσο μα τόσο πολύ...!