Το κεφάλι σε θέση ευθεία. Το βλέμμα χαμηλωμένο, να περιεργάζεται και να μετρά τις πλάκες του πεζοδρομίου. Διάθεση ανέμελη, χαμόγελο και ξενοιασιά… και να που κόντρα στο πεζοδρόμιο παρεισφρύουν 3 σκαλοπάτια ...Μια φουριόζικη λάμψη αρχίζει να σκάει από αριστερά σαν σίφουνας και δυο βλέμματα νιώθουν πως δεν προλαβαίνουν να αντικριστούν… Κόρες οφθαλμών να πάλλονται, τολμώντας να καταγράψουν ακαριαία στιγμές διάρκειας κλάσματος δευτερολέπτου σε εγκεφάλους που απέτυχαν να αποκωδικοποιήσουν την πραγματικότητα και να την ανάγουν σε γνώση… Να την κάνουν μνήμη! Σκαλοπάτια που οδηγούν στον προορισμό… Μια πόρτα βαριά που αντιστέκεται στο άνοιγμα.. Που σε καλεί να κοπιάσεις…
