H2O - Agua * Water * Acqua * ὕδωρ

H2O

ΥΔΡΟγόνο δύο Οξυγόνο
=
ΥΔΩΡ
=
ΝΕΡΟ

Ύδωρ! Μια λέξη τόσο εύηχη, τόσο “καθώς πρέπει”. Αυτούσια και πλήρης.

Και η λέξη νερό… Κοινή, καθημερινή. Όμως συνειδητοποιώντας την προφορά της, και με λίγη φαντασία, νιώθει κανείς την φρεσκάδα του ύδατος, την ροή… νΕΡΡΡόο. Είναι απορίας άξιο το πώς το ΝΕΡΟ κατάφερε να αντικαταστήσει το ΥΔΩΡ, δίχως φυσικά να το εξαλείψει τελείως.

"Νηρόν ὕδωρ"

…Φρέσκο νερό δηλαδή. Στο διάβα των αιώνων αυτή δείχνει να είναι η διασύνδεση των δύο λέξεων. Νεαρόν, ζωντανό, φρέσκο. Μήπως πλέον η γνώση αυτή επαναφέρει την σημαντικότητα των όσων το ΝΕΡΟ συνεπάγεται;
…Το άρτι αναβλύσαν εκ της πηγής ύδωρ, και ως εκ τούτου νέον ή νεαρόν.

Η προέλευση του ονόματος του νερού προέρχεται από τους νερουλάδες της Κωνσταντινούπολης που όταν το πουλούσαν το διαλαλούσαν ως νεαρόν ύδωρ. Σιγά - σιγά η λέξη ύδωρ απαλείφθηκεκε κι έμεινε το νεαρόν και αργότερα το νεαρόν κατέληξε να είναι νερό…

Μία από τις αγαπημένες μου λέξεις είναι η «ΝΕΡΑΪΔΑ». Με έκπληξη αλλά και ιδιαίτερη ικανοποίηση ανακάλυψα ότι οι Νεράϊδες ετυμολογικά προέρχονται από τις Νηρηίδες, νύμφες της θάλασσας κατά την αρχαιότητα. Κοινή ρίζα, το ρήμα Νάω, από όπου προκύπτουν οι λέξεις Ναϊάς [= νύμφη των ποταμών & των πηγών], Νηρεύς [= θαλάσσια Θεότητα], καθώς και πλήθος λέξεων που χρησιμοποιούμε μέχρι και σήμερα, όπως Νάμα, Ναύλος, Ναυτιλία, Ναυαγός, Νήσος, Νίπτω, Νιφάς, Νότιος.

Ύδωρ… Νερό… Παντού τριγύρω μας. Σε στερεά, υγρή και αέρια μορφή. ΜΕΣΑ μας., κομμάτι της ανθρώπινης υπόστασης.
Νερό = Ζωή.

«Tο νερό, πηγή και σύμβολο ζωής, έγινε από τα πανάρχαια χρόνια αντικείμενο λατρείας των λαών όλης της γης. Στην Ελλάδα συναντάμε Νύμφες και Νεράιδες λιμνών, πηγών και ποταμών. Ξωτικά και Στοιχειά πλημμύρισαν το λαϊκό μας πολιτισμό και συνόδευσαν ή συνοδεύουν ακόμα τη ζωή των ανθρώπων σε πολλές τους εκδηλώσεις. Οι βρύσες, τα πηγάδια, οι στάμνες, τα μάγγανα, οι νερόμυλοι, οι νεροτριβές, τα υδραγωγεία, τα γεφύρια από την άλλη αποκαλύπτουν την προσπάθεια του ανθρώπου να δαμάσει και να εκμεταλλευτεί αυτό το ζωτικό αγαθό, το νερό.

Πώς θα μπορούσε λοιπόν το νερό να μην κατέχει σημαντική θέση στη λαϊκή μας παράδοση, αφού η παρουσία του ήταν εκείνη που καθόριζε αν θα υπήρχε συνέχεια στη ζωή των ανθρώπων.

…….

Υπάρχει η δοξασία ότι το νερό κοιμάται κάποιες ώρες. Αν βρεθεί κάποιος μπροστά σε κοιμισμένο νερό, δεν πρέπει να μιλήσει, γιατί μπορεί να πάθει μεγάλο κακό. Αν θέλει να πιει, πρέπει να το ταράξει να το ξυπνήσει.»

Βούλγαρης Γεώργιος

Η ανωτέρω παράθεση της συγκεκριμένης λαϊκής δοξασίας είναι σκόπιμη συν τοις άλλοις. Ένα κοιμισμένο νερό προϋποθέτει ένα ζωντανό αυτενεργό νερό. Αποδεδειγμένα, το νερό αποτελεί έναν ζωντανό οργανισμό, ο οποίος, όπως όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί, διαθέτει αιθερικό πεδίο. Το νερό, σύμφωνα με μελέτες, όχι μόνο είναι ζωντανό, αλλά ανταποκρίνεται σε δονήσεις που προέρχονται είτε από την φύση ή και από τον άνθρωπο.

Αφήνω σκέψεις και συνειρμούς εν δράση, προσθέτοντας μια αντίθεση. Οι ιαματικές ή μη πηγές, αεικίνητες, ενεργές, εμπεριέχοντας πλούτο χημικών συστατικών, καρπών της γης σε σχέση με το χλωριωμένο/σκοτωμένο νερό στις βρύσες, ή το εγκλωβισμένο, πλαστικοποιημένο νερό εμφιάλωσης…

πνίγομαι σε μια κουταλιά νερό

βάζω το νερό στ' αυλάκι

σαν τα κρύα τα νερά:

βάζω νερό στο κρασί μου

το αίμα νερό δεν γίνεται

μια τρύπα στο νερό

βρίσκομαι έξω από τα νερά μου

τον φέρνω με τα νερά μου

ΠΗΓΕΣ:

#Wictionary [με πλήρη κατάλογο της λέξης νερό σε όλες τις γλώσσες]

#Ερευνητικό Ιδρυμα Πολιτισμού και ΕκπαίδευσηςΤο νερό και η Λαϊκή μας παράδοση - Βούλγαρης Γεώργιος

#Περιοδικό Ιχώρ, Τεύχη 27 & 20