31η Αυγούστου σήμερα και ημερολογιακά η τελευταία ημέρα του Καλοκαιριού. Την στιγμή που η συντριπτική πλειονότητα έχει ήδη απολαύσει το Θέρος και τις καθιερωμένες διακοπές, συνεχίζουμε να αγνοούμε το πως ακριβώς αυτές οι τόσο σημαντικές για την ζωή του σύγχρονου ανθρώπου "Καλοκαιρινές Διακοπές" ανακαλύφθηκαν, καθιερώθηκαν και θεσπίστηκαν.
Άραγε ο Αριστοτέλης διέκοπτε την διδασκαλία προς τους μαθητές του, με αφορμή τις χαρές του καλοκαιριού; Μήπως ο Ιούλιος Καίσαρας είχε καταφέρει να παραθερίσει σε κάποια εξοχική έπαυλη της Μεσογείου; Επί των ημερών της Δυναστείας των Παλαιολόγων, έκλειναν τα σχολεία το καλοκαίρι;
Σίγουρα φαντάζουν αστεία τα παραπάνω ερωτήματα, όμως αστεία είναι και η σημερινή αίσθηση ότι ανέκαθεν υπήρχαν καλοκαιρινές διακοπές. Και αφού λοιπόν δεν είναι έτσι, τότε ποιος τελοσπάντων έκανε την μεγαλειώδη ανακάλυψη των καλοκαιρινών διακοπών;
Ερευνώντας διεξοδικά στο διαδίκτυο, με έκπληξη διαπιστώνει κανείς πως δεν υπάρχει ακριβής πληροφόρηση και απάντηση στο απλό αυτό ζήτημα.
Παρ' όλα αυτά, κάποιες αμερικανικές ιστοσελίδες μας πληροφορούν ότι τον 18ο αιώνα, τα σχολεία των Ηνωμένων Πολιτειών της περιόδου αυτής λειτουργούσαν από τον Δεκέμβρη έως τον Μάρτιο και από τον Μάιο έως τον Αύγουστο, για τον απλούστατο λόγο ότι παιδιά και ενήλικες έθεταν ως προτεραιότητα τις εργασίες σποράς την άνοιξη και συγκομιδής το φθινόπωρο. Τι άλλαξε λοιπόν από τότε;
Στις αρχές του 19ου αιώνα, η βιομηχανική επανάσταση, η διογκούμενη μετανάστευση και η συνεχής ανάπτυξη της αστικής τάξης, είχαν σαν συνέπεια την ανάγκη οι σκληρά εργαζόμενοι γονείς να μπορούν να στέλνουν τα παιδιά τους σε ένα ασφαλές και οικονομικά προσιτό μέρος, ενόσω αυτοί εργάζονταν.
Έτσι τα σχολεία λειτουργούσαν 11 μήνες τον χρόνο, στα μεγάλα αστικά κέντρα αρχικά, προσφέροντας ένα μήνα καλοκαιρινών διακοπών στα παιδιά. Προοδευτικά το εργατικό κίνημα με σκληρούς αγώνες και πάλη κατάφερε να κερδίσει το δικαίωμα της αμειβομένης αδείας, η οποία συνδυαστικά τέθηκε κατά την διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών.
Πλέον γονείς και παιδιά μπορούσαν να απολαύσουν κάποιες ημέρες του έτους παρέα, αναζητώντας ξεκούραση και αναψυχή. Φυσικά η ανθρώπινη επιχειρηματικότητα κατάστρωσε, προοδευτικά μα διεξοδικά, το γνωστό σήμερα ΜΥΘΟ των καλοκαιρινών διακοπών.
Αυτός ο μύθος περιλαμβάνει το εξοχικό, τα ταξίδια εντός και εκτός της χώρας, τα συγκεκριμένα αξεσουάρ και οτιδήποτε συναποτελεί την πεπατημένη οδό που όλοι μας ακολουθούμε κάθε χρόνο, έχοντας σχεδόν τις ίδιες επιθυμίες, πασχίζοντας να υλοποιήσουμε το ίδιο όνειρο με κοινούς παρονομαστές...
Ελπίζοντας και περιμένοντας τα ίδια πάνω κάτω πράγματα, και αντιμετωπίζοντας την ίδια μελαγχολία με το πέρας των λατρεμένων μας ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΩΝ ΔΙΑΚΟΠΩΝ...
Για την ιστορία, μετά από πολλούς ταξικούς αγώνες ο θεσμοθετημένος χρόνος διακοπών κατακτήθηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1890 στις περισσότερες αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες της Ευρώπης.
Ωστόσο πληρωμένες άδειες καθιερώθηκαν για πρώτη φορά στον κόσμο στη Σοβιετική Ρωσία τη δεκαετία του 1920. Το παράδειγμα της Σοβιετικής Ένωσης υποχρέωσε σε αντίστοιχες υποχωρήσεις προς τους εργαζομένους τα ανεπτυγμένα καπιταλιστικά κράτη στην Ευρώπη, όπως στη Γαλλία όπου καθιερώθηκε πληρωμένη άδεια το 1936.
Μόλις μετά το τέλος του 2ου παγκοσμίου πολέμου, το δικαίωμα πληρωμένης άδειας καθιερώθηκε σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής. Τότε πρωτοθεσμοθετήθηκε και το δικαίωμα διακοπών στην Ελλάδα, αλλά η πληρωμένη άδεια αν και προβλεπόταν από το 1945, η εφαρμογή της κατακτήθηκε πολύ αργότερα, στα τέλη της δεκαετίας του ’50!
ΥΓ: Κάποιοι κρίνουν ως πολύ σημαντικό τον τρόπο που θα διαχειριστούν την ελευθερία των ημερών της καλοκαιρινής αδείας.
Είναι πραγματικά μια μεγαλειώδης πρόκληση να ξεφύγεις από το παγκόσμιο πλέον καλουπωμένο πρότυπο καλοκαιρινών διακοπών και να ζήσεις απλά και μόνο το προσωπικό σου όνειρο, όπως ακριβώς ΕΣΥ θες.
Αρκεί να ξέρεις, και να τολμήσεις...
Φωτογραφίες και video: "Από Μηχανής Καλοκαίρι 2008".
Στις αρχές του 19ου αιώνα, η βιομηχανική επανάσταση, η διογκούμενη μετανάστευση και η συνεχής ανάπτυξη της αστικής τάξης, είχαν σαν συνέπεια την ανάγκη οι σκληρά εργαζόμενοι γονείς να μπορούν να στέλνουν τα παιδιά τους σε ένα ασφαλές και οικονομικά προσιτό μέρος, ενόσω αυτοί εργάζονταν.
Έτσι τα σχολεία λειτουργούσαν 11 μήνες τον χρόνο, στα μεγάλα αστικά κέντρα αρχικά, προσφέροντας ένα μήνα καλοκαιρινών διακοπών στα παιδιά. Προοδευτικά το εργατικό κίνημα με σκληρούς αγώνες και πάλη κατάφερε να κερδίσει το δικαίωμα της αμειβομένης αδείας, η οποία συνδυαστικά τέθηκε κατά την διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών.
Πλέον γονείς και παιδιά μπορούσαν να απολαύσουν κάποιες ημέρες του έτους παρέα, αναζητώντας ξεκούραση και αναψυχή. Φυσικά η ανθρώπινη επιχειρηματικότητα κατάστρωσε, προοδευτικά μα διεξοδικά, το γνωστό σήμερα ΜΥΘΟ των καλοκαιρινών διακοπών.
Αυτός ο μύθος περιλαμβάνει το εξοχικό, τα ταξίδια εντός και εκτός της χώρας, τα συγκεκριμένα αξεσουάρ και οτιδήποτε συναποτελεί την πεπατημένη οδό που όλοι μας ακολουθούμε κάθε χρόνο, έχοντας σχεδόν τις ίδιες επιθυμίες, πασχίζοντας να υλοποιήσουμε το ίδιο όνειρο με κοινούς παρονομαστές...
Ελπίζοντας και περιμένοντας τα ίδια πάνω κάτω πράγματα, και αντιμετωπίζοντας την ίδια μελαγχολία με το πέρας των λατρεμένων μας ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΩΝ ΔΙΑΚΟΠΩΝ...
Για την ιστορία, μετά από πολλούς ταξικούς αγώνες ο θεσμοθετημένος χρόνος διακοπών κατακτήθηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1890 στις περισσότερες αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες της Ευρώπης.
Ωστόσο πληρωμένες άδειες καθιερώθηκαν για πρώτη φορά στον κόσμο στη Σοβιετική Ρωσία τη δεκαετία του 1920. Το παράδειγμα της Σοβιετικής Ένωσης υποχρέωσε σε αντίστοιχες υποχωρήσεις προς τους εργαζομένους τα ανεπτυγμένα καπιταλιστικά κράτη στην Ευρώπη, όπως στη Γαλλία όπου καθιερώθηκε πληρωμένη άδεια το 1936.
Μόλις μετά το τέλος του 2ου παγκοσμίου πολέμου, το δικαίωμα πληρωμένης άδειας καθιερώθηκε σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής. Τότε πρωτοθεσμοθετήθηκε και το δικαίωμα διακοπών στην Ελλάδα, αλλά η πληρωμένη άδεια αν και προβλεπόταν από το 1945, η εφαρμογή της κατακτήθηκε πολύ αργότερα, στα τέλη της δεκαετίας του ’50!
ΥΓ: Κάποιοι κρίνουν ως πολύ σημαντικό τον τρόπο που θα διαχειριστούν την ελευθερία των ημερών της καλοκαιρινής αδείας.
Είναι πραγματικά μια μεγαλειώδης πρόκληση να ξεφύγεις από το παγκόσμιο πλέον καλουπωμένο πρότυπο καλοκαιρινών διακοπών και να ζήσεις απλά και μόνο το προσωπικό σου όνειρο, όπως ακριβώς ΕΣΥ θες.
Αρκεί να ξέρεις, και να τολμήσεις...
Φωτογραφίες και video: "Από Μηχανής Καλοκαίρι 2008".
No comments:
Post a Comment