Ο Βολταιρος καποτε ειχε αναφερει μεταξυ αλλων "Κι αν ακομα δεν υπηρχε Θεος, θα επρεπε να τον εφευρουμε..." Για αυτη την αποψη θα μπορουσε κανεις να συζηταει για ωρες. Να συμφωνει ή να διαφωνει. Ειτε και τα δυο. Θεος ομως λογιζεται η ανωτερη αυτη δυναμη, η οποια ειτε ηγειται ¨πνευματικα", ειτε ειναι ο δημιουργος των υλικων και αυλων. Η θεση αυτη ξεπερνα τα στενα ορια των επιμερους θρησκειων και μπορει ειναι ευρυτερα αποδεκτη.
Ποιος ειναι ομως ο λογος που καποιος θα πρεπει να κοντευει να φτασει τα 30 του χρονια, να εχει ταλανιστει και προβλημαστει απιστευτα, προκειμενου να φτασει στο σημειο να αρθρωνει τετοιες ή και αλλες πεποιθησεις;
Θα μιλησω για τον Χριστιανισμο φυσικα, τη μονη θρησκεια απο την οποια εχω ρεαλιστικες παραστασεις. Σε χριστιανικη χωρα γεννηθηκα, χριστιανο με βαφτησαν, ως χριστιανος γαλουχηθηκα και μεγαλωσα. Για να φτασει το "χριστιανικο" μυαλο μου να εκφρασει τα εξης:
- Ειναι τουλαχιστον ανηθικο καθε παιδι που γεννιεται να χρεωνεται με αμαρτιες λογω ενος προπατορικου αμαρτηματος, μιας απλοϊκης ουσιαστικα παραβολης. Ειναι εγκληματικο να απειλειται κανεις μια ζωη με την τιμωρια της κολασεως, και 2 στις 3 πραξεις του να κρινονται ως αμαρτωλες. Ειναι καταντια να ζουμε στην κοινωνια της ενοχής, οπου ολους μας τρωει το επιπλαστο σαρακι των τυψεων και κατοπιν, ολη αυτη η σχιζοφρενης κατασταση (η καρδια και το μυαλο να σε παροτρυνουν σε πραξεις ενω οι μαυροντυμενοι ρασοφοροι και τα φερεφωνα τους να σε λοιδορουν) οδηγει σε "παραβατικοτητα". Παραβαση των γραφων, στοχοποιηση, αποκλεισμος. Ποιος θεος αγαπης επιθυμει τα "τεκνα" του να ειναι δυστυχη, φοβισμενα και απελπισμενα; Προφανως αυτες ειναι "αι βουλαι" ανθρωπων και δη φαρισαιων!
- Ο Υιος του Θεου βαφτηστηκε ενηλικος. Γιατι οι ανεγκεφαλοι νομιμοποιουνται να βασανιζουν τα βρεφη με ολο αυτο το πανηγυρι της βαπτισης; Μαλλον τα αργυρια της βαπτισης ειναι πολλα περισσοτερα απο τριακοντα, και αυτο νομιμοποιει τα παντα.
- Μεγαλωνοντας σε μια χριστιανικη κοινωνια, απο πολυ νωρις μαθαινεις να μην αγαπας το σωμα σου και τις αρχεγονες αναγκες που αυτο σε καλει να ικανοποιησεις. Συμφωνα με τον χριστιανισμο, το σωμα μας ειναι ολοτελα αμαρτωλο. Αρεσκεται σε απεχθεις πραξεις και μονο η προσευχη και η ληθη μπορουν να μας βοηθησουν. Αλοιμονο αν ο Θεος γνωριζε την ανειπωτη δυστυχια και καταντια που ζουν δεκαδες χιλιαδες ανθρωποι καθημερινα, εξαιτιας των ρασοφορων, των οσων πρεσβευουν και του τροπου με τον οποιο τα εκφραζουν. Ειναι καταντια να σε εχουν πεισει να ντρεπεσαι για την γυμνια σου. Ειναι αισχος να αρνησαι να ανακαλυψεις την σεξουαλικοτητα σου, και οταν το κανεις να αισθανεσαι ενοχικα. (Συνεχιζεται...)
Ποιος ειναι ομως ο λογος που καποιος θα πρεπει να κοντευει να φτασει τα 30 του χρονια, να εχει ταλανιστει και προβλημαστει απιστευτα, προκειμενου να φτασει στο σημειο να αρθρωνει τετοιες ή και αλλες πεποιθησεις;
Θα μιλησω για τον Χριστιανισμο φυσικα, τη μονη θρησκεια απο την οποια εχω ρεαλιστικες παραστασεις. Σε χριστιανικη χωρα γεννηθηκα, χριστιανο με βαφτησαν, ως χριστιανος γαλουχηθηκα και μεγαλωσα. Για να φτασει το "χριστιανικο" μυαλο μου να εκφρασει τα εξης:
- Ειναι τουλαχιστον ανηθικο καθε παιδι που γεννιεται να χρεωνεται με αμαρτιες λογω ενος προπατορικου αμαρτηματος, μιας απλοϊκης ουσιαστικα παραβολης. Ειναι εγκληματικο να απειλειται κανεις μια ζωη με την τιμωρια της κολασεως, και 2 στις 3 πραξεις του να κρινονται ως αμαρτωλες. Ειναι καταντια να ζουμε στην κοινωνια της ενοχής, οπου ολους μας τρωει το επιπλαστο σαρακι των τυψεων και κατοπιν, ολη αυτη η σχιζοφρενης κατασταση (η καρδια και το μυαλο να σε παροτρυνουν σε πραξεις ενω οι μαυροντυμενοι ρασοφοροι και τα φερεφωνα τους να σε λοιδορουν) οδηγει σε "παραβατικοτητα". Παραβαση των γραφων, στοχοποιηση, αποκλεισμος. Ποιος θεος αγαπης επιθυμει τα "τεκνα" του να ειναι δυστυχη, φοβισμενα και απελπισμενα; Προφανως αυτες ειναι "αι βουλαι" ανθρωπων και δη φαρισαιων!
- Ο Υιος του Θεου βαφτηστηκε ενηλικος. Γιατι οι ανεγκεφαλοι νομιμοποιουνται να βασανιζουν τα βρεφη με ολο αυτο το πανηγυρι της βαπτισης; Μαλλον τα αργυρια της βαπτισης ειναι πολλα περισσοτερα απο τριακοντα, και αυτο νομιμοποιει τα παντα.
- Μεγαλωνοντας σε μια χριστιανικη κοινωνια, απο πολυ νωρις μαθαινεις να μην αγαπας το σωμα σου και τις αρχεγονες αναγκες που αυτο σε καλει να ικανοποιησεις. Συμφωνα με τον χριστιανισμο, το σωμα μας ειναι ολοτελα αμαρτωλο. Αρεσκεται σε απεχθεις πραξεις και μονο η προσευχη και η ληθη μπορουν να μας βοηθησουν. Αλοιμονο αν ο Θεος γνωριζε την ανειπωτη δυστυχια και καταντια που ζουν δεκαδες χιλιαδες ανθρωποι καθημερινα, εξαιτιας των ρασοφορων, των οσων πρεσβευουν και του τροπου με τον οποιο τα εκφραζουν. Ειναι καταντια να σε εχουν πεισει να ντρεπεσαι για την γυμνια σου. Ειναι αισχος να αρνησαι να ανακαλυψεις την σεξουαλικοτητα σου, και οταν το κανεις να αισθανεσαι ενοχικα. (Συνεχιζεται...)
No comments:
Post a Comment