Ζωή Σκυλίσια...

'Όγδοη ημέρα του Νοεμβρίου. Κάπου στο Κατμαντού. Η μεγάλη ημέρα ξημέρωσε. Είναι η στιγμή της Λατρείας. Απόδοση των τιμών που ορίζει το Ινδουϊστικό τελετουργικό προς την θεϊκή υπόσταση των Σκύλων.

Στο Νεπάλ, μπορεί να σπαράζονται από εμφυλίους πολέμους, μπορεί να γίνονται αλλεπάλληλα πραξικοπήματα και οι Βασιλείς να δολοφονούν εν ψυχρώ συγγενείς και αυλικούς για να πάρουν ή να γαντζωθούν στην εξουσία, όμως μέσω του Ινδουϊσμού ξέρουν να τιμούν αυτό που
εμείς θεωρούμε δεδομένο. Ότι εμείς χλευάζουμε, προσπερνάμε ή πατάμε με το αυτοκίνητο, οι κάτοικοι του Νεπάλ θεωρούν Ιερό και το λατρεύουν.

Μπα, όχι! Είμαι πολύ άδικος τελικά! Κοιτώντας προσεκτικότερα την φωτογραφία θυμήθηκα οτι και στην Ελλάδα έχουμε (πλέον) παραπλήσια επέτειο. Είναι η επέτειος της αποκατάστασης της Δημοκρατίας.... Τότε που (όπως ακριβώς στην φωτογραφία) μαζεύονται σε προαύλιο χώρο όσοι κάνουν σκυλίσια ζωή. Εκεί, πάντα υπάρχει μια αξιοσέβαστη γλάστρα με 5ετή θητεία, που πλαισιώνεται από περισσότερους από 300 προσκηνυμένους. Όλη αυτή η ομήγυρις έχει μακριά γλώσσα, που στάζει ρυπαρά σάλια, φουσκωτή σαπιοκοιλιά και πολλές μολυσματικές ασθένειες. Πλήρως ακατάλληλη για την δημόσια υγεία και το κοινό καλο δηλαδή. Αυτές οι μαντρωμένες αγέλες σκύλων λοιπόν ξέρουν να γαβγίζουν με περίτεχνο τρόπο. Τόσο, που σε δαγκώνουν και συ δεν βγάζεις κιχ! Αντίθετα, στα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ αφεντικά τους ειναι πολυ πιστά και υπάκουα! Τόσο που χωρίς δισταγμό στήνονται στα 4 ικανοποιώντας τις πιο νοσηρές ορέξεις τους...

Είδατε; Τελικά είμαστε χρόνια μπροστά σαν λαός! Τι να μας πουν και οι χωριάτες οι Νεπαλέζοι απ' την ζωή τους; Όταν αυτοί ζούσαν στα δέντρα, εμείς... μπλα μπλα μουμπλε ντουμπλε σνιφφ κουαξ κλπ κλπ.........................


PHOTO: http://www.naftemporiki.gr/photos/