"ειδήσεις, ταξίδια, Ελλάδα, νησιά, μυστήριο, ιστορία, διακοπές, παραλίες" @ Θεούλης: υπέρ Ήχοι

Jan 17, 2008

υπέρ Ήχοι

Όταν τυφλώνεσαι εκτιμάς και διαπιστώνεις την πραγματική αξία του ήχου
Την βαρύτητα που κατέχει στην ψυχή

Να θυμάσαι να ξεχνάς είχες πει πιο πριν.. Να θυμάσαι να θυμάσαι..
Όμως δεν γίνονται πάντα όπως επιλέγεις. Είναι κάποια που μένουν. Είτε το θες, είτε όχι. Και μένουν για πάντα

Τα Ανεξήγητα Ανεξίτηλα του μυαλού Ηχηρά:



> Εκείνη η φωνή που σε σάστισε. Μια θερινή νύχτα, που η κούραση άρχισε να σε κοιμίζει. Ανατριχίλα προκαλεί ακόμα η θύμηση. Φωνή γυναικεία. Φωνή άγνωστη, μα φιλική ίσως. Τι σε τρόμαξε περισσότερο; Η απόκοσμη ακαταλαβίστικη γλώσσα που άκουσες; Η έντρομη σκέψη ότι δεν υπήρχε κανείς τριγύρω; Ή η υποψία του προσωπικού σου παραλογισμού;

> Ένα οριζόντιο ζεστό Σ' αγαπώ, που άγγιξε την καρδιά σου κάποτε. Σ' αγαπώ αμοιβαίο, υπέρτατο. Μαζί Θεός...

> Φωνή βωβού ζώου, που το μαχαίρι τερμάτισε την ζωή του. Δεν είχες ξανακούσει κόνικλο να σπαράζει, σπαράζοντας και συ μαζί, καθώς η λευκή του γούνα βάφονταν κόκκινη. Γιατί θέλησες να είσαι παρών μπροστά σε κάτι τέτοιο;

> Οι σειρήνες πολέμου που άκουσες. Σε μια άλλου είδους πραγματικότητα, μακριά από την κυρίως περιχαρακωμένη πατρίδα. Ήξερες ότι θα ακουστούν, μα δεν φανταζόσουν τον προσωπικό αντίκτυπο. Ακόμα θυμάσαι, γι' αυτές γράφεις..

> Η βοή από τους ιερούς καταρράκτες χρόνων αθώων παιδικών. Αγάπη προκαλούσαν και όχι φόβο. Δέος! Και μια αντιφατική πρόσκληση. Την αποδέχθηκες ποτέ σου;

> Αξέχαστος και εκείνος ο φρικτός αντίλαλος των ρίχτερ το '99. Χθόνια βοή. Λογικά φταίει και ο συγκεκριμένος αχανής χώρος. Κτίριο τεράστιο δίχως τοίχους εσωτερικούς. Κόσμος τριγύρω πολύς. Πόσα μπορούν να γίνουν σε 40''.... Σκυμμένος ζητώντας προστασία δεν άντεχες να ακούς μόνο.. Τον σέβεσαι πολύ τον σεισμό. Σου θυμίζει μέσα σε όλα πόση αξία έχει να ζείς. Να βλέπεις... Να ακούς...

> Και οι Ιαχές. 200 στόματα έψαλλαν με φωνή βροντερή. Ο Εθνικός Ύμνος ήταν. Ήταν περισσότερο από αυτό όμως. Ξορκίζαμε όσα είχαμε τραβήξει, με διάχυτη την συγκίνηση. Πόσα περάσαμε...; Πραγματικά, όλος ο εθνικός ύμνος χώρεσε μια θητεία ολόκληρη που πέρναγε μπροστά από τα μάτια μας. Συγκίνηση... Τελευταίες στιγμές στην μεγαλόνησο. Λίγο πριν έρθει το C-130. Λίγο πριν το τέλος. Την λύτρωση. Στην ημιανάπαυση κιόλας ήσουν κυριολεκτικά έτοιμος να πεθάνεις για την πατρίδα, αν έτσι έπρεπε...

> Και για το τέλος... Τον ήχο της σιωπής. Της υπέρτατης ευτυχίας, που χαϊδεύουν απαλά οι ήχοι από δυο αντικριστές βέρες στα δάκτυλα που παλμικά αγγίζονται. Το καρμικό γκλιν-γκλιν.., στο νησί της ενέργειας και του Ηφαιστείου. Νησί καταραμένο και ευλογημένο μαζί από θεούς και ανθρώπους. Η στιγμή μαγική. "Θα κάνουμε μια τελετή ανοιχτά μέσα στην θάλασσα" είπε. "Θα ανοίξουν οι ενεργειακές σου Πύλες". Ο δύσπιστος ακολουθεί. Νικάει η περιέργεια. Σε μαύρη παραλία, κολύμπι στα βαθειά. Φτάσαμε. Προσταγές να αδειάσει το μυαλό. Το κορμί να αφεθεί. Να επιπλεύσει. Προϋπόθεση τα αυτιά εντός του υγρού στοιχείου. Αρχίζει.... Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψω. Ο ήχος της γαλήνης. Και αυτός που μοιάζει με τις κινέζικες μπάλες και ότι ακούγεται εντός τους αν συγκρουστούν. Ο μεταλλικός εξευγενισμένος ήχος από 2 βέρες.. Μετά τα μάτια άνοιξαν. Άγνοια για το πόση ώρα είχε περάσει. Συνειδητοποίηση της στάσης του σώματος, ίδιας με τον άνθρωπο του Da Vinci. Και αυτή να κολυμπάει κυκλικά γύρω μου, ψέλνοντας αυτά που δεν αποκάλυψε ποτέ..

Υπέρ Ήχοι... Αδιάφοροι κάποτε, επίφοβοι μετά για τις συνειρμικές συνέπειες. Προσμένοντας ο καλύτερος γιατρός να χειρουργήσει τον ασθενή. Τώρα πλούτη και κληρονομιά. Ανησυχία μήπως χαθούν, και τους αποτυπώνεις..

Ξέρεις κάτι; Απόλαυσέ το! Δεν θα υπάρξει ποτέ blanco για το αόρατο μελάνι...

13 comments:

  1. ο ήχος της σιωπής!
    δεν το συζητώ....


    τον εφαρμόζω! όσο μπορώ..

    ReplyDelete
  2. Υπο τους ηχους μουσικης κοιμηθηκα χθες βραδυ!Συμβαινει τακτικα ..αυτο τελευταια!Κι αυτη ηταν προφανως η αιτια για το πιο παραξενο ονειρο που ειδα!
    Ονειρευθηκα λοιπον πως ειμουν τοσο εκστασιασμενος,τοσο ετυχισμενος,τοσο ελευθερος,ακουγοντας μια μουσικη...που μαλλον δεν την ακουγα,αλλα...την φανταζομουν!Ακριβως ετσι!Την φανταζομουν καθως κολυμπουσα στον χωρο/χρονο!Κολυμπησα βαθεια,πεταξα ψηλα,χαμηλα...αιωρηθηκα,πλανηθηκα...
    καιχαθηκα στο συμπαν!
    Καποια στιγμη ακουσα μια φωνη που εμοιαζε να ερχοταν απο παντου,να λεει:Ακου!Ακου και μαθε!Η ζωη σου,η ζωη των παντων οσων γνωριζεις στον πλανητη που ζεις,εφθασε εκει με υπερηχους απο το μακρυνο συμπαν!Απλα με ταλαντωσεις!Και βρηκε την θαλασσα!Και της εδωσε τα κυματα να τα αναπαραγει!Κι αυτη το εκανε!Γι αυτο νοιωθεις τοσο ευτυχισμενος οταν κολυμπας και μπαινεις μεσα της!
    Να το θυμασαι αυτο τωρα που...θα ξυπνησεις!
    Και να το πεις και στους φιλους σου!
    Ουφ!Τι παραξενο ονειρο κι αυτο!
    Μπορω να το γραψω εδω,αγαπητε ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΕ;;;
    κα

    ReplyDelete
  3. Ηχος η ηχώ? Καμιά φορά θαρρώ πως οι ήχοι της σιωπής που απολαμβάνουμε κάποιες φορές είναι η ηχώ της ψυχής μας.....

    ReplyDelete
  4. Και τί γινεται με τους υπό-ηχους?...

    καληνυχτώ..

    ReplyDelete
  5. Mην αποτυπώνεις, μόνο να τυπώνεις τις σκέψεις, οφελεί... και έστω αδίορατα ακόμα και αόρατα και ορατά... μπλάνκο δεν χρειάζεται... ότι γράφει πως διαγράφει... δεν ξεγράφει...

    Ο ρυθμός ο ανάλογος, με κατάλαβες, όπως τα μπιτ εσώψυχων....


    Είχα και άλλα, μα σταματώ για να μη κουράσω σκέψεις σου...

    Καληνύχτα!!

    ReplyDelete
  6. Ο Ήχος της σιωπής είναι ο ισχυρότερος και περισσότερο παταγώδης. Η φασαρία της ησυχίας.

    Την έχουμε ανάγκη που και που.

    ReplyDelete
  7. Ποιητική διάθεση βλέπω. Πάντως με τι σειρά μου ρωτώ τι γίνεται με τους υπόηχους.
    Χαίρομαι που λες κάποια πράγματα που δεν είναι τόσο της μόδας στις μέρες μας και κινδυνεύεις να σου πουν πως φλερτάρεις με συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους.

    ReplyDelete
  8. Υπάρχει ανοιχτή πρόσκληση, επικοινωνία επιτεύχθει.
    Ελπίζω όλα καλά!

    Την καληνύχτα μου!

    ReplyDelete
  9. Kat, μακράν ο Ηχος της Σιωπής! Αν εφαρμόζεται, θα το έκανα άμα μπορούσα και άμα μπορούσε. Όταν συμβαίνει, απλά χάνομαι

    ReplyDelete
  10. Κώστα, το ευχαριστώ είναι πολύ τυπικό και το ΜΠΡΑΒΟ πολύ λίγο. Δεν θα συνεχίσω να μιλάω, γιατί ξέρω ότι κάποιοι ήχοι σιωπής ταξίδεψαν αμφίδρομα από βορρά σε νότο, και αντίστροφα, και μάγεψαν!

    Να'σαι πάντοτε ΚΑΛΑ!

    ReplyDelete
  11. Ο αντίλαλος των διαμαντένιων εσώψυχων... Η αφρόκρεμα του εσωτερικού εαυτού. Ναι, μ'αρέσει αυτό που θαρρείς Dyosmaraki και πρέπει να είναι αλήθεια. Συνήθως ότι πραγματικά απολαμβάνουμε πηγάζει από τις αλήθειες της ψυχής μας

    Καλό βράδυ, καλή εβδομάδα

    ReplyDelete
  12. Αγαπητέ equilibrium.. Υπό-ήχοι, υπέρ-ήχοι.. ΑΠΟΗΧΟΙ.. κάπου τα χάνω και δεν ξέρω αν ακούω καλά. Αν ακούω καν! Είναι οι ήχοι προερχόμενοι από πολά επίπεδα, που μόνο η ψυχή συλλαμβάνει. Χανόμαστε στην διάγνωση ή στην μετάφραση..; Χανόμαστε..;

    Surralist, αυτά τα άλλα είναι, που μπαίνει πότε η τελεία και πότε τα αποσιωπητικά... Κατανοώ και εισπράττω. Εύχομαι να ανταποδίδω εξίσου.

    Καλές βραδιές

    ReplyDelete
  13. Η Φασαρία της Ησυχίας!

    Μ'αρέσει αυτό.. Και μ'αρέσει σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο. Ιδιαίτερα όταν όλο αυτό ξεσπά. Αν ξεσπάσει στον καθέναν από μας και σε όλους μαζί, η έκβαση μόνο καλή θα είναι φίλε Zorba..

    Λάκων, τελικά το flirt είναι ακαταμάχητο, σε όλες του τις εκφάνσεις. Ο καθείς να συλλογάται και να συμπεραίνει ελέυθερα και καλά. Και αφού ολοκληρώσει με τους προσωπικούς υπέρ/υπό/από-ήχους, ας κοιτάξει με αυτογνωσία και αυτοπεπείθηση γύρω και ας πορευτεί.

    Πάντως η μόδα και η ποίηση κυριαρχούν και επικρατούν, όταν είναι εύπλαστες και γίνονται κτήμα του καθενός. Αλλιώς κλάφτα ή γέλα. Προσωπικά όταν είμαι ελεύθερος μ'αρέσει να γελάω μετά δακρύων.. Το οποίο θεωρώ σημαντικό, αλλά δεν γνωρίζω που με κατατάσσει..!

    Καλό βράδυ!

    ReplyDelete