Μήπως είσαι Κόλακας ?

" Μια φιλοφρόνηση μοιάζει με ένα φιλί δοσμένο μέσα από ένα πέπλο "

Είναι αρκετοί όσοι συμφωνούν με την γνώμη αυτή του Βίκτωρ Ουγκώ, διότι σχεδόν σε όλους μας αρέσει να λαμβάνουμε φιλοφρονήσεις. Ένας καλός λόγος για τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά μας, μας αφήνει να καταλάβουμε ότι μας εκτιμούν και αναβαθμίζει την εντύπωση που έχουμε για τον ίδιο μας τον εαυτό.
Χωρίς αμφιβολία, κάνουμε πολύ λίγες φιλοφρονήσεις και αυτό δεν είναι κάτι που συμβαίνει μόνο σε συνεσταλμένα άτομα.
Για διαφόρους λόγους, όπως το να είναι κανείς ντροπαλός, αδέξιος ή αδιάφορος, δεν εκμεταλλευόμαστε τις περιστάσεις που παρουσιάζονται για να ευχαριστήσουμε τους γύρω μας. Στον κοντινό μας περίγυρο - στην σχέση μας, σε φίλους και γνωστούς - θεωρούμε ότι οι φιλοφρονήσεις είναι περιττές γιατί "το ξέρουν ήδη" το πόσο τους εκτιμάμε. Οι λόγοι για τους οποίους διστάζουμε να κάνουμε κάποιο κομπλιμέντο στους πιο μακρινούς μας ανθρώπους ή και σε αγνώστους είναι διαφορετικοί. Μας αγχώνει η ιδέα μήπως και παρεξηγηθούμε, η πιθανότητα να μας περάσουν για κόλακες ή ψεύτικους, ο φόβος να μην γίνουμε ρεζίλι κλπ.
Ακόμα πιο δύσκολο από το να κάνουμε κομπλιμέντα, είναι να εισπράξουμε όσα δεχόμαστε εμείς από τους γύρω μας. Κάποιες φορές αυτός που δέχεται την φιλοφρόνηση βρίσκεται σε αρκετά δυσχερή θέση σχετικά με το πως να δεχτεί το κομπλιμέντο χωρίς να φανεί επηρμένος. Άλλοι αντιλαμβάνονται την φιλοφρόνηση ως έναν καλό μα ψεύτικο λόγο σε δύσκολες στιγμές αυτού που το δέχεται. Όποιος δέχεται κομπλιμέντα αντιδρά άσχημα αν πιστέψει ότι όσα άκουσε δεν είναι ειλικρινή ή ότι πρόκειται να τον υποχρεώσουν να κάνει κάτι που δεν θέλει να κάνει. Ακόμα και αν η φιλοφρόνηση είναι πράγματι ειλικρινής, υπάρχουν αρκετά άτομα που δεν ξέρουν πως να αντιδράσουν. Όταν λάβουν έναν καλό λόγο, νιώθουν άβολα ή κλείνονται στον εαυτό τους και ορθώνουν τις άμυνες.
Εν κατακλείδι, κάθε φιλοφρόνηση ακροβατεί στο τεντωμένο σκοινί της αξιοπιστίας. Μια μορφή διαγωγής, με ρεαλιστικές και θετικές επιδράσεις σε προσωπική και επαγγελματική ζωή. Άραγε η χρήση αυτού του δίκοπου μαχαιριού είναι καλύτερη από την τάση να ποτίζουμε την δική μας ζωή και την ζωή των άλλων με πικρόχολα σχόλια, είτε με αυστηρή και στείρα κριτική; Ίσως ο αμφίδρομος φόβος του κομπλιμέντου να σχετίζεται άμεσα με την κοινωνία της κλάψας, της μιζέριας και της χολής... Τόσες παρεξηγήσεις και ένα "προτιμότερο" ανεφάρμοστο.

[Ελεύθερη απόδοση εκ του "El Nuevo Diario - Nicaragua]