"ειδήσεις, ταξίδια, Ελλάδα, νησιά, μυστήριο, ιστορία, διακοπές, παραλίες" @ Θεούλης: Μήπως είσαι Κόλακας ?

May 23, 2008

Μήπως είσαι Κόλακας ?


" Μια φιλοφρόνηση μοιάζει με ένα φιλί δοσμένο μέσα από ένα πέπλο "

Είναι αρκετοί όσοι συμφωνούν με την γνώμη αυτή του Βίκτωρ Ουγκώ, διότι σχεδόν σε όλους μας αρέσει να λαμβάνουμε φιλοφρονήσεις. Ένας καλός λόγος για τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά μας, μας αφήνει να καταλάβουμε ότι μας εκτιμούν και αναβαθμίζει την εντύπωση που έχουμε για τον ίδιο μας τον εαυτό.
Χωρίς αμφιβολία, κάνουμε πολύ λίγες φιλοφρονήσεις και αυτό δεν είναι κάτι που συμβαίνει μόνο σε συνεσταλμένα άτομα.
Για διαφόρους λόγους, όπως το να είναι κανείς ντροπαλός, αδέξιος ή αδιάφορος, δεν εκμεταλλευόμαστε τις περιστάσεις που παρουσιάζονται για να ευχαριστήσουμε τους γύρω μας. Στον κοντινό μας περίγυρο - στην σχέση μας, σε φίλους και γνωστούς - θεωρούμε ότι οι φιλοφρονήσεις είναι περιττές γιατί "το ξέρουν ήδη" το πόσο τους εκτιμάμε. Οι λόγοι για τους οποίους διστάζουμε να κάνουμε κάποιο κομπλιμέντο στους πιο μακρινούς μας ανθρώπους ή και σε αγνώστους είναι διαφορετικοί. Μας αγχώνει η ιδέα μήπως και παρεξηγηθούμε, η πιθανότητα να μας περάσουν για κόλακες ή ψεύτικους, ο φόβος να μην γίνουμε ρεζίλι κλπ.
Ακόμα πιο δύσκολο από το να κάνουμε κομπλιμέντα, είναι να εισπράξουμε όσα δεχόμαστε εμείς από τους γύρω μας. Κάποιες φορές αυτός που δέχεται την φιλοφρόνηση βρίσκεται σε αρκετά δυσχερή θέση σχετικά με το πως να δεχτεί το κομπλιμέντο χωρίς να φανεί επηρμένος. Άλλοι αντιλαμβάνονται την φιλοφρόνηση ως έναν καλό μα ψεύτικο λόγο σε δύσκολες στιγμές αυτού που το δέχεται. Όποιος δέχεται κομπλιμέντα αντιδρά άσχημα αν πιστέψει ότι όσα άκουσε δεν είναι ειλικρινή ή ότι πρόκειται να τον υποχρεώσουν να κάνει κάτι που δεν θέλει να κάνει. Ακόμα και αν η φιλοφρόνηση είναι πράγματι ειλικρινής, υπάρχουν αρκετά άτομα που δεν ξέρουν πως να αντιδράσουν. Όταν λάβουν έναν καλό λόγο, νιώθουν άβολα ή κλείνονται στον εαυτό τους και ορθώνουν τις άμυνες.
Εν κατακλείδι, κάθε φιλοφρόνηση ακροβατεί στο τεντωμένο σκοινί της αξιοπιστίας. Μια μορφή διαγωγής, με ρεαλιστικές και θετικές επιδράσεις σε προσωπική και επαγγελματική ζωή. Άραγε η χρήση αυτού του δίκοπου μαχαιριού είναι καλύτερη από την τάση να ποτίζουμε την δική μας ζωή και την ζωή των άλλων με πικρόχολα σχόλια, είτε με αυστηρή και στείρα κριτική; Ίσως ο αμφίδρομος φόβος του κομπλιμέντου να σχετίζεται άμεσα με την κοινωνία της κλάψας, της μιζέριας και της χολής... Τόσες παρεξηγήσεις και ένα "προτιμότερο" ανεφάρμοστο.

[Ελεύθερη απόδοση εκ του "El Nuevo Diario - Nicaragua]

13 comments:

  1. Ανθρωπιά και απανθρωπιά συνιστούν δύο διαφορετικές εκδηλώσεις του ανθρώπου. Από τη
    μια η υποταγή του «εγώ» στο «εμείς», η πίστη πως η ύπαρξή μας αποκτά νόημα και
    διαστάσεις μόνο μέσα από τη συνύπαρξη, το έμπρακτο ενδιαφέρον για τον άλλο και η
    συνεργασία καθιστούν τον καθένα από μας συνάνθρωπο. Από την άλλη ο εγκλωβισμός στον
    ατομικισμό, η υπερίσχυση των ατομικών αναγκών σε βάρος των κοινωνικών και η αδιαφορία
    μάς οδηγούν στην απανθρωπιά. Κατά συνέπεια απαραίτητη προϋπόθεση για την απόκτηση
    ηθικής ποιότητας αποτελεί ο εξανθρωπισμός, άρα το ενδιαφέρον για το συνάνθρωπο.

    ReplyDelete
  2. Η φιλοφρόνηση από την κολακεία απέχει. Ομως δεν είναι εύκολο να το διαχωρήσει κανείς ιδιαίτερα όταν το κοπλιμέντο προέρχεται ή το απευθύνεις σε κάποιον τον οποίο δεν γνωρίζεις καλά.

    Εύλογα όμως θα ρωτήσει κανείς "πως μπορώ να αναγνωρίσω την φιλοφρόνηση από την κολακεία"? Δύσκολο πολύ θα έλεγα....

    Νομίζω πως όταν δεν έχεις να δώσεις ή να πάρεις μόνο τότε είναι βέβαιο πως ο καλός λόγος είναι ειλικρινής,δεν είναι κολακεία. Ισως να είμαι άδικη και αυτή η "σύμβαση" ή "όρος" που θέτω να απορρέει από προσωπικές εμπειρίες.

    Κάποτε συνάντησα ένα από τα συμπαθέστατα γεροντάκια της ελληνικής επαρχίας. Μου είπε "τον καλό λόγο κόρη μου να μην τον λυπηθείς, δίνε τον απλόχερα,γιατί μπορεί κάποτε να έχεις ενοχές που δεν πρόλαβες να πεις το καλό σε ανθρώπους που ήθελες...."

    Ισως ο γέροντας να είχε δίκιο....

    Ας λέμε τον καλό τον λόγο με περισσότερη ευκολία....και ας τον δεχόμαστε με μεγαλύτερη ευπιστία....πιστεύω πως μόνο τότε οι άνθρωποι θα γίνουν καλύτεροι...

    Καλό Σαββατοκυριακο εύχομαι...

    ReplyDelete
  3. Συμφωνώ απόλυτα με την Dyosmaraki.

    "Κάνε το καλό και ρίξτο στο γιαλό"
    πόσο μάλλον την καλή κουβέντα που δεν κοστίζει τίποτε για αυτόν που τι λέει αλλά πάρα πολλά για αυτόν που την δέχετα.

    Σχετικά με τον διαχωρισμό της κολακείας από την φιλοφρόνηση, νομίζω οτι η κολακεία έχει στόχο τα αυτιά μας ενώ η φιλοφρόνηση την καρδιά.

    Καλό Σαββατοκύριακο...

    ReplyDelete
  4. γεια,πνίγομαι,

    μου άρεσε
    μου άρεσε

    ReplyDelete
  5. την κολακεία πολλοί εμίσησαν! την φιλοφρόνηση ουδείς!
    με τη φιλοφρόνηση, το πολύ πολύ να χρωματίσεις μαγουλάκι...

    υπάρχει χάσμα ανάμεσα σε αυτά τα δύο και ένας έξυπνος άνθρωπος το αντιλαμβάνεται και φέρεται αναλόγως!

    φιλιά και καλησπερούδια :))))))

    ReplyDelete
  6. Axa, κι εμενα μου αρεσε, κι εγω πνιγομαι.
    Το νεο μπανερ ειναι αθλιο, σου ευχομαι να κρασαει το πισι.... ολα αυτα τα ωραια λογια κατω απο αυτο το σιχαμενο μπανερ....
    τσαο

    ReplyDelete
  7. Όλα καλά είναι στα πλαίσια του μέτρου.
    Όταν δε φτάνουμε στην Ύβρι. Και δεν την εννοώ με την έννοια της αμαρτίας αλλά της υπερβολής.
    Για να σε κολακεύσω όμως σου αφιερώνω τη νέα μου ανάρτηση για την οποία εσύ είσαι η αιτία και αφορμή.

    ReplyDelete
  8. Φανταστικε Θεε καλημερα
    τρεχω τρεχω και δε φτανω......

    ReplyDelete
  9. "Ο λόγος σου με χόρτασε και το ψωμί σου φάτο..." λέει μια παροιμία.
    Α, και νομίζω πως όλοι οι άνθρωποι έχουντη δυνατότητα να ξεχωρίσουν τη φιλοφρόνηση παό την κολακεία. Αν θέλουν...
    Έλα μωρέ θεέ... Δεν κοστίζει τίποτε να πεις ένα καλό λόγο σε κάποιον. Το θέμα είναι να θέλεις να το βρεις το καλό και το όμορφο στον άλλο...

    ReplyDelete
  10. το θέμα είναι τα κίνητρα, και λιγότερο το αποτέλεσμα για μένα. τι θέλουμε να κερδίσουμε με μια φιλοφρόνηση...(;)

    στο παιχνίδι που με κάλεσες θα παίξω μάλλον στο τελευταίο μου ποστ, δεν το ξέχασα

    φιλί...

    ReplyDelete
  11. Πολύ ωραία η απόδοση σου!! ;)
    Συμφωνώ με το Δυοσμαράκι όμως οτι η κολακεία από τη φιλοφρόνηση απέχει και θα έλεγα οτι μια αληθινή φιλοφρόνηση από ξένους ή από ανθρώπους που εκτιμάς πραγματικά αξίζει πολλά. Όπως βέβαια και η κριτική εδώ που τα λέμε!! ;)
    Καλό βράδυ!!

    ReplyDelete
  12. Μα, κύριε πρέσβη, με τα κομπλιμέντα (και τις φωτογραφίες σας), μας κακομαθαίνετε. ;)

    Υπάρχουν, κατά τη γνώμη μου, τριών ειδών κομπλιμέντα: το πρώτο που γίνεται αυθόρμητα, το δεύτερο που γίνεται από ερωτική παρόρμηση και το τρίτο που είναι το γλύψιμο (όχι το πονηρό, το άλλο).

    Πάντως, πολύ ωραία η μετάφραση από τα ισπανικά και όμορφη επιλογή θεματολογίας και κειμένου. Βρε, μήπως είμαι διαδικτυακός κόλακας;

    Υ.Γ. Η κυρία της φωτό είναι όλα τα λεφτά.

    ReplyDelete
  13. Στο από πάνω δε μπορώ να αφήσω σχόλιο?... :PPP

    ReplyDelete