Η Δολοφονία ενός Παραβάτη - Ιουλιανός ο Μέγας

                   

Πλην σαν ευρέθηκε μέσα στο σκότος,

μέσα στης γης τα φοβερά τα βάθη,

συντροφευμένος μ' Έλληνας αθέους,

κ' είδε με δόξαις και μεγάλα φώτα

να βγαίνουν άϋλαις μορφαίς εμπρός του,

φοβήθηκε για μια στιγμήν ο νέος,

κ' ένα ένστικτον των ευσεβών του χρόνων

επέστρεψε, κ' έκαμε τον σταυρό του.

Αμέσως η Μορφαίς αφανισθήκαν·

η δόξαις χάθηκαν - σβύσαν τα φώτα.

"Ο Ιουλιανός εν τοις Μυστηρίοις" - Κ.Καβάφης. 1896

Η Ελλάς μας "ΦΩΤΙΖΕΙ" μόνο όταν ΚΑΙΓΕΤΑΙ . . .

Πριν από 15 περίπου χρόνια, όταν κάναμε κατάληψη στο σχολείο, πρωτοείδα γραμμένο ένα σύνθημα:

"ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ ΦΩΤΙΖΕΙ
ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΚΑΙΓΕΤΑΙ"

Μια ΑΣΥΔΟΤΗ Ελλάδα στις ΦΛΟΓΕΣ

Δεν γουστάρω να πέφτει νεκρός ένας 15χρονος από σφαίρα Αστυνομικού.
Δεν γουστάρω να υπάρχουν συμμορίες ανηλίκων που να κυκλοφορούν με πέτρες, λοστούς και άγριες διαθέσεις.
Δεν γουστάρω την ΑΝΑΡΧΙΑ. Σιχαίνομαι την παράλογη Αστυνομοκρατία.

Nuestro Amor... Matador...

Αγαπητό πλασματάκι…

Παίρνω το θάρρος να σου στείλω αυτά τα λόγια, διότι πάει καιρός που γουστάρω να είμαι ξεκάθαρος στον εαυτό μου και στους άλλους. Ίσως βιάζομαι, ίσως υπερβάλλω, όμως νιώθω πως δεν πρέπει να φοβηθώ τίποτα. Ειδικά μαζί σου! Πάνε λοιπόν λίγες ώρες που σου ξαναμίλησα.

AΡΙΑΔΝΗ - Εγκαταλειμμένη Ερωμένη. Έκπτωτη Θεά

               

Στα σπλάχνα σου κρατούσες τον Μίτο. Όλες τις κουλουριασμένες σου αρετές, τις ελπίδες, τον αμόλυντο έρωτα. Μάζεψες ίνες σκόρπιες στους λαβυρίνθους της ανακτορικής καρδιάς σου, γνέθοντάς κλωστή. Φτιάχνοντας ουσία. Και τον Πάναγνο Έρωτα προσέφερες μεγαλοπρεπώς σε κάποιον Ξένο... Βιώνοντας μια ολοκλήρωση που δεν κράτησε πολύ.

Αριάδνη, μακρινή και μόνη...