Νοτίως της Πόλεως των Αθηνων ~ Αργυρούπολη

Αργυρούπολη – Η Ασημένια Αρχόντισσα

Από τον αρχαίο Αθηναϊκό Δήμο Ευωνύμου, του Κλεισθένη και του Περικλή, στο μεγαλείο των απογόνων του Ιάσωνα, των κατοίκων της Αργυρούπολης του Πόντου. Εκεί που η εγκαταλελειμμένη ένδοξη ιστορία συναντά τον πόνο της προσφυγιάς, και το πάντρεμα γίνεται πατρίδα. Μια νέα πατρίδα, στα ερείπια της παλιάς, που ξέρει να μεταμορφώνεται και να επιβιώνει. Όλα αυτά δεν είναι εμφανή στη ματιά του επισκέπτη της Αργυρούπολης. Ίσως και οι ίδιοι οι σημερινοί κάτοικοι της πόλης να μην τα έχουν υποψιαστεί. Είναι όμως

Νοτίως της Πόλεως των Αθηνών ~ Ηλιούπολη

Χασάνι, Πανί, Αστυνομικά, Πυρνάρι, Σούρμενα… Κι όμως όλοι αυτοί οι παράξενοι, αλλόκοτοι ήχοι αποτελούν βασικά συστατικά μέρη της περίλαμπρης, γεμάτης αίγλη φράσης «Νότια Προάστια»…

Εκεί που τα κύμματα του Σαρωνικού γλυκοφιλούν τις δαντελωτές παραλίες της Αττικής γης, την οποία σκίζει στα δύο λίγο πιο πάνω ο αγέρωχα ογκώδης Υμηττός. Βουνό και θάλασσα.. Και αγέρας μαζί. Και αυτός ο ελληνικός ήλιος που καίει τα ιερά τούτα χώματα. Παντού ενέργεια από τις χιλιάδες ψυχές που ανέπνεαν εδώ… Νοτίως της Πόλεως των Αθηνών…

ΑΨΕΝΤΙ - Η Απαγορευμένη Πράσινη Νεράιδα

«Δεν θα μπορέσεις ποτέ να νιώσεις την θολωμένη ζάλη να συναντά την λαμπερή διαύγεια, αν δεν το δοκιμάσεις… Όσοι το έχουν πράξει, παίζουν με τα όρια του εαυτού τους. Ακροβατούν στο τεντωμένο σκοινί της σχιζοφρένειας. Η παράδοξη συγκατοίκηση έξαλλης μέθης και κρυστάλλινης καθαρότητας πνεύματος, δεν συνιστάται σε πολλούς… Οδηγεί στους σκοτεινούς εσωτερικούς λαβυρίνθους που φωλιάζουν στον καθέναν, και που σπάνια θα βρεθεί ο μίτος της λύτρωσης. Και το μοχθηρό τέρας είναι πεινασμένο…»

Αψέντι, το απαγορευμένο. Η μαγική και ταξιδιάρα «Πράσινη Νεράιδα» που δοξάστηκε μεγαλοπρεπώς από τους ελαφροΐσκιωτους πνευματικά Γόηδες, ανοίγοντάς τους απλόχερα τις πύλες των παραισθήσεων, του πανηδονισμού και της χαμένης ανάμνησης της ολοκλήρωσης.

Ανοίγοντας τελετουργικά ένα μπουκάλι Αψέντι, είναι σαν να απελευθερώνεις το τζίνι του λαμπερού μαγικού λυχναριού. Αυτόματα, οι αναθυμιάσεις της υψηλότατης περιεκτικότητας αλκοόλ (70% - 80%) σχηματίζουν την μορφή της πλανεύτρας Νεράιδας. Είναι πράσινη, σαν το χρώμα του «Άγιου» αυτού ποτού. Αρχικά δεν την βλέπεις. Καραδοκεί για το πότε θα σύρεις την αλληλουχία της ιεροτελεστίας. Πότε ο μύστης θα δεηθεί… Πριν καλά καλά το καταλάβεις έχει αόρατα εισβάλλει μέσα σου. Άρχισε ήδη να σε κυριεύει. Μην την φοβηθείς… Έχει πάντα καλές προθέσεις… Αν κάποιος θα σε προδώσει, θα είναι ο ανέτοιμος ασθενής εαυτός σου. Και έρχεται η δεύτερη δόση Αψέντι που σε χρίζει άξιο να δεις, πέρα ακόμα και από την φαντασία σου. Το ταξίδι έχει ήδη αρχίσει… Πετάς στην μποέμ Ευρώπη του 19^ου αιώνα. Κοινωνείς την ίδια ιμπρεσσιονιστική πηγή έμπνευσης με τους Μανέ, Βαν Γκογκ, Ντεγκά, Τουλούζ Λοτρέκ, Πικάσο… Τώρα μόνο ξέρεις πραγματικά τι πλημμύριζε την καρδιά τους, πάλλοντας το ζωγραφικό τους χέρι… Και ακούς το παραμιλητό των Βολταίρου, Εμιλ Ζολά, Οσκαρ Ουάιλντ, Ερνεστ Χέμινγουεϊ, Κώστα Καρυωτάκη, Νίκου Καββαδία. Εκείνο το ουρλιαχτό δημιουργίας που αποτυπώθηκε στο χαρτί και στο μυαλό μας. Και ίπτασαι στο κατάμεστα ηδονικό Moulin Rouge. Με τα μάτια κλειστά και τον αισθαντικό πόθο ορθάνοικτο...

Αμφισβήτηση, έμπνευση, αντιφατικότητα, υπερδιέγερση, μεθύσι, ηδονή, διαύγεια. Έννοιες πνιγμένες στο σμαραγδένιο εκχύλισμα, κατακλύζουν κάθε κύτταρο της ύπαρξής σου… Το ταξίδι αν κάποτε αποκτήσει τερματικό σταθμό, αυτός θα είναι το ολόγραμμα του εαυτού σου, της ζωής σου…

Το Αψέντι δεν είναι πλέον απαγορευμένο. Φιλτραρισμένο από διατάξεις και κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επανακυκλοφορεί ελεύθερο ανάμεσά μας. Αντέχεις να έρθεις αντιμέτωπος με την Πράσινη Νεράιδα;

Πιστεύω εις ADONÁI Πατέρα Παντοκράτορα...

Απορίας άξιον, το τι μπορεί κανείς να ανακαλύψει στα διάφορα "χρονοντούλαπα" του σπιτιού του.... Ταξιδεύοντας 67 χρόνια πίσω λοιπόν... Με ότι αυτό συνεπάγεται... Μελέτη, σκέψη, προβληματισμός... Ακολουθούν αυτούσια αποσπάσματα πρωτοτύπου...

Ο ΗΛΙΟΣ Εβδομαδιαία Εγκυκλοπαιδική Επιθεώρησις

28 ΙΟΥΝΙΟΥ 1940
ΤΙΜΗ ΦΥΛΛΟΥ ΔΡΧ. 6

ΑΙ ΟΝΟΜΑΣΙΑΙ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΕΝ ΤΗ ΒΙΒΛΩ

ΩΡΑΙΟΙ ΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

Σαν λαό θα μας χαρακτήριζα απερίγραπτους. Και ποιες λέξεις να χωρέσουν άλλωστε όλα εκείνα τα ζοφερά, έντονα, δαιδαλώδη και όμορφα συστατικά από τα οποία είμαστε φτιαγμένοι. Ένα απίστευτο κράμα. Στα όρια του στατιστικού λάθους η πορεία μας μέχρι τώρα. Έχοντας σμίξει σχεδόν με κάθε ράτσα ανθρώπινη που γέννησε ετούτη η γη. Έλληνες διάσπαρτοι σε κάθε γωνιά της οικουμένης. Οργώνοντας τις θάλασσες, μοχθώντας για το

ΒΕΡΓΙΝΑ 1977 - 2007

Είκοσι χρόνια συμπληρώθηκαν στις 8/11 για μια από τις μεγαλύτερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις του 20ού αιώνα. Στις 8 Νοεμβρίου του 1977 στη Βεργίνα ο καθηγητής Μανώλης Ανδρόνικος (1919-1992) έφερε στο φως τον ασύλλητο τάφο του

Ο τελευταίος Χρησμός

Είπατε τω βασιληι , χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά,
Ουκέτι Φοίβος έχει καλύβαν ου μαντίδα δάφνην,
ου παγάν λαλεούσαν, απέσβετο και λάλον ύδωρ.

«πέστε του βασιλιά:

ΕΛΛΑΣ ~ η πατρίδα που δεν μου συστήθηκε πότε!

Μια ζωη αναλωνεσαι και πασχιζεις να προετοιμασεις τον εαυτο σου για παν ενδεχομενο. Αγωνιζεσαι να προλαβεις τα απροβλεπτα. Και ξοδευεσαι. Και ερχονται ωρες που τα τειχη σου ειναι απο αμμο. Που οι ασπιδες σου ειναι ψαθινες. Και τα βελη σου απο αιθερα... Μια υποθεση ρουτινας, η αναγνωση του ηλεκτρονικου τυπου, καταφερε να με κολλησει στον τοιχο.



Με πληγωσε. Παρ' ολο που τοσα χρονια εχω καλα εκπαιδευσει τον εαυτο μου για το αντιθετο. "Η λέξη «Ελλάς» δεν υπήρχε, αλλά προήλθε από το «ελληνικός»". Και καπως ετσι κατι ματωσε μεσα μου, διαβαζοντας στην Καθημερινη για το πως 200 χρονια πριν βαπτιστηκε το νεοσυστατο κρατος των εξεγερμενων Ελληνων.

ΚΕΚΡΟΠΙΑ 2004 . . . ;

Το αρχικό όνομα της Αθήνας ήταν Ακτή ή Ακτική και το είχε πάρει από τον πρώτο της βασιλιά, Ακταίο. Το δεύτερο όνομά της, Κεκροπία, είχε προέλθει από τον βασιλιά Κέκροπα, ο οποίος διαδέχθηκε τον Ακταίο. Κατά την διάρκεια των χρόνων της βασιλείας του, η θεά Αθηνά και ο Ποσειδών συναγωνίσθηκαν για την προστασία της πόλεως, προσφέροντας δώρα.


Ο Ποσειδών κτύπησε με την τρίαινα του πάνω στον