Νοτίως της Πόλεως των Αθηνών ~ Ηλιούπολη

Χασάνι, Πανί, Αστυνομικά, Πυρνάρι, Σούρμενα… Κι όμως όλοι αυτοί οι παράξενοι, αλλόκοτοι ήχοι αποτελούν βασικά συστατικά μέρη της περίλαμπρης, γεμάτης αίγλη φράσης «Νότια Προάστια»…

Εκεί που τα κύμματα του Σαρωνικού γλυκοφιλούν τις δαντελωτές παραλίες της Αττικής γης, την οποία σκίζει στα δύο λίγο πιο πάνω ο αγέρωχα ογκώδης Υμηττός. Βουνό και θάλασσα.. Και αγέρας μαζί. Και αυτός ο ελληνικός ήλιος που καίει τα ιερά τούτα χώματα. Παντού ενέργεια από τις χιλιάδες ψυχές που ανέπνεαν εδώ… Νοτίως της Πόλεως των Αθηνών…

ΖΗΤΑ ΜΟΥ ΟΤΙ ΘΕΣ...

Το αλισβερισι των συναισθηματων. Το "παρε - δωσε" των ψυχων. Η εμπρακτη επαφη αναμεσα σε 2 ανθρωπους. Για χρονια αισθανομουν δεος και εγρηγορση στο ακουσμα αυτων των εννοιων. Πλεον οι λεξεις σκεπτικισμος, επιφυλαξη, ουτοπια και συμβιβασμος εχουν σχηματισει κυβερνηση στην αντιστοιχη Δημοκρατια του μυαλου μου.
Μεγαλωσα μαθαινοντας να ειμαι αληθινος και

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΟΡΑΜΑ - ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΕΝΤΟΣ

Χρονια πριν, οραματιζομασταν την επιβιωση μας μεταξυ των Βαρβαρων. Την επικρατηση του Ελληνικου Πολιτισμου, των αξιων και των ιδανικων του. Τα ειχαμε καταφερει. Στιγματισαμε και αλλαξαμε την Ανθρωποτητα για παντα. Κατοπιν παυσαμε να εχουμε ιδανικα. Χαθηκαν τα οραματα μας. Και σκορπισαμε, μεταλλαχθηκαμε, κοντεψαμε να αφανιστουμε. Η τουρκοκρατια φανηκε να εδωσε ενα νεο οραμα σε μεριδα του ελληνισμου. Το οραμα της Ελευθεριας και της Αυτοδιαθεσης. Παλεψαμε, ματωσαμε και τα καταφεραμε μερικως. Εν συνεχεια προσπαθησαμε να λυτρωσουμε οσα περισσοτερα αδελφια μας ηταν ακομα σκλαβωμενα. Και αυτο το πετυχαμε μερικως. Αναβιωσαμε τους Ολυμπιακους Αγωνες. Πιστεψαμε στην Μεγαλη Ιδεα. Οι υπερβολες μας και η

ΑΨΕΝΤΙ - Η Απαγορευμένη Πράσινη Νεράιδα

«Δεν θα μπορέσεις ποτέ να νιώσεις την θολωμένη ζάλη να συναντά την λαμπερή διαύγεια, αν δεν το δοκιμάσεις… Όσοι το έχουν πράξει, παίζουν με τα όρια του εαυτού τους. Ακροβατούν στο τεντωμένο σκοινί της σχιζοφρένειας. Η παράδοξη συγκατοίκηση έξαλλης μέθης και κρυστάλλινης καθαρότητας πνεύματος, δεν συνιστάται σε πολλούς… Οδηγεί στους σκοτεινούς εσωτερικούς λαβυρίνθους που φωλιάζουν στον καθέναν, και που σπάνια θα βρεθεί ο μίτος της λύτρωσης. Και το μοχθηρό τέρας είναι πεινασμένο…»

Αψέντι, το απαγορευμένο. Η μαγική και ταξιδιάρα «Πράσινη Νεράιδα» που δοξάστηκε μεγαλοπρεπώς από τους ελαφροΐσκιωτους πνευματικά Γόηδες, ανοίγοντάς τους απλόχερα τις πύλες των παραισθήσεων, του πανηδονισμού και της χαμένης ανάμνησης της ολοκλήρωσης.

Ανοίγοντας τελετουργικά ένα μπουκάλι Αψέντι, είναι σαν να απελευθερώνεις το τζίνι του λαμπερού μαγικού λυχναριού. Αυτόματα, οι αναθυμιάσεις της υψηλότατης περιεκτικότητας αλκοόλ (70% - 80%) σχηματίζουν την μορφή της πλανεύτρας Νεράιδας. Είναι πράσινη, σαν το χρώμα του «Άγιου» αυτού ποτού. Αρχικά δεν την βλέπεις. Καραδοκεί για το πότε θα σύρεις την αλληλουχία της ιεροτελεστίας. Πότε ο μύστης θα δεηθεί… Πριν καλά καλά το καταλάβεις έχει αόρατα εισβάλλει μέσα σου. Άρχισε ήδη να σε κυριεύει. Μην την φοβηθείς… Έχει πάντα καλές προθέσεις… Αν κάποιος θα σε προδώσει, θα είναι ο ανέτοιμος ασθενής εαυτός σου. Και έρχεται η δεύτερη δόση Αψέντι που σε χρίζει άξιο να δεις, πέρα ακόμα και από την φαντασία σου. Το ταξίδι έχει ήδη αρχίσει… Πετάς στην μποέμ Ευρώπη του 19^ου αιώνα. Κοινωνείς την ίδια ιμπρεσσιονιστική πηγή έμπνευσης με τους Μανέ, Βαν Γκογκ, Ντεγκά, Τουλούζ Λοτρέκ, Πικάσο… Τώρα μόνο ξέρεις πραγματικά τι πλημμύριζε την καρδιά τους, πάλλοντας το ζωγραφικό τους χέρι… Και ακούς το παραμιλητό των Βολταίρου, Εμιλ Ζολά, Οσκαρ Ουάιλντ, Ερνεστ Χέμινγουεϊ, Κώστα Καρυωτάκη, Νίκου Καββαδία. Εκείνο το ουρλιαχτό δημιουργίας που αποτυπώθηκε στο χαρτί και στο μυαλό μας. Και ίπτασαι στο κατάμεστα ηδονικό Moulin Rouge. Με τα μάτια κλειστά και τον αισθαντικό πόθο ορθάνοικτο...

Αμφισβήτηση, έμπνευση, αντιφατικότητα, υπερδιέγερση, μεθύσι, ηδονή, διαύγεια. Έννοιες πνιγμένες στο σμαραγδένιο εκχύλισμα, κατακλύζουν κάθε κύτταρο της ύπαρξής σου… Το ταξίδι αν κάποτε αποκτήσει τερματικό σταθμό, αυτός θα είναι το ολόγραμμα του εαυτού σου, της ζωής σου…

Το Αψέντι δεν είναι πλέον απαγορευμένο. Φιλτραρισμένο από διατάξεις και κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επανακυκλοφορεί ελεύθερο ανάμεσά μας. Αντέχεις να έρθεις αντιμέτωπος με την Πράσινη Νεράιδα;

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΕΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΒΑΛΕ...

Netturbini galanti

ΤΟ ΒΑΤΙΚΑΝΟ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ

Βιβλίο για τους Ναΐτες ιππότες πρόκειται να εκδώσει το Βατικανό. Πρόκειται για μια περιορισμένη, πολύ ακριβή έκδοση που ασχολείται με τις δίκες των Ναϊτών ιπποτών που έγιναν κατά τον 14ο αιώνα. Το βιβλίο θα έχει τίτλο «Η Δίκη των Ναϊτών» (Processus contro Templarios) και θα περιλαμβάνει το κατηγορητήριο και τα ιστορικά στοιχεία της δίκης που κρατούνταν κρυφά εδώ και 700 χρόνια. Η τιμή του θα είναι 5.900 ευρώ και θα εκδοθεί σε 799 αντίτυπα.

Πιστεύω εις ADONÁI Πατέρα Παντοκράτορα...

Απορίας άξιον, το τι μπορεί κανείς να ανακαλύψει στα διάφορα "χρονοντούλαπα" του σπιτιού του.... Ταξιδεύοντας 67 χρόνια πίσω λοιπόν... Με ότι αυτό συνεπάγεται... Μελέτη, σκέψη, προβληματισμός... Ακολουθούν αυτούσια αποσπάσματα πρωτοτύπου...

Ο ΗΛΙΟΣ Εβδομαδιαία Εγκυκλοπαιδική Επιθεώρησις

28 ΙΟΥΝΙΟΥ 1940
ΤΙΜΗ ΦΥΛΛΟΥ ΔΡΧ. 6

ΑΙ ΟΝΟΜΑΣΙΑΙ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΕΝ ΤΗ ΒΙΒΛΩ

ΜΗΠΩΣ ΗΡΘΕ Η ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΤΑΦΕΙ Ο ΛΕΝΙΝ;

Η ρωσική προεδρία ανήγγειλε, ότι έχει σχέδια για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το οριστικό κλείσιμο του Μαυσωλείου του Λένιν, όπου διατηρείται ταριχευμένη η σορός του "πατέρα" της μπολσεβίκικης Επανάστασης, μπροστά από τα τείχη του Κρεμλίνου, κάτι που, περιοδικώς, απαιτεί και πολυδάπανες εργασίες διατήρησης της σορού σε

Letting The Cables Sleep

Silence is not the way...

ΩΡΑΙΟΙ ΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

Σαν λαό θα μας χαρακτήριζα απερίγραπτους. Και ποιες λέξεις να χωρέσουν άλλωστε όλα εκείνα τα ζοφερά, έντονα, δαιδαλώδη και όμορφα συστατικά από τα οποία είμαστε φτιαγμένοι. Ένα απίστευτο κράμα. Στα όρια του στατιστικού λάθους η πορεία μας μέχρι τώρα. Έχοντας σμίξει σχεδόν με κάθε ράτσα ανθρώπινη που γέννησε ετούτη η γη. Έλληνες διάσπαρτοι σε κάθε γωνιά της οικουμένης. Οργώνοντας τις θάλασσες, μοχθώντας για το

ΒΕΡΓΙΝΑ 1977 - 2007

Είκοσι χρόνια συμπληρώθηκαν στις 8/11 για μια από τις μεγαλύτερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις του 20ού αιώνα. Στις 8 Νοεμβρίου του 1977 στη Βεργίνα ο καθηγητής Μανώλης Ανδρόνικος (1919-1992) έφερε στο φως τον ασύλλητο τάφο του

Ο τελευταίος Χρησμός

Είπατε τω βασιληι , χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά,
Ουκέτι Φοίβος έχει καλύβαν ου μαντίδα δάφνην,
ου παγάν λαλεούσαν, απέσβετο και λάλον ύδωρ.

«πέστε του βασιλιά:

PARKOUR ~Το πήδημα σε άλλη διάσταση!

Δεν ξεκίνησε ως άθλημα. Όμως κάτι στ' αλήθεια τρέχει με το Παρκούρ... Μοιάζει με νέα μόδα, αλλά μόνο λίγοι θα καταφέρουν να την "λανσάρουν"...

Parking Ala Greca!

Το παρον αποτελει "Ωδη" προς τους απανταχου Συνελληνες οδηγους τροχοφορων. Θερμα συγχαρητηρια σε οσους προ δεκαετιας εκαναν 5 μαθηματα, διαβαζαν 15 σελιδες σηματα και επερναν διπλωμα (ο γραφων ανηκει σε αυτη την κατηγορια).



Ενα μεγαλο μπραβο σε οσους φερθηκαν εξυπνα, παρακαμπτοντας ακομα και αυτη την αστεια διαδικασια και λαδωσαν για να παρουν την αδεια οδηγησης! Ευγε αγαπητοι Κανγκουρες!

Η ΒΕΒΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΩΜΕΝΗΣ

Οταν η ιεροσυλη διαταραξη της αιωνιας ησυχιας των νεκρων επερχεται, οταν η ασυδωσια γινεται κουλτουρα και η πολιτιστικη κληρονομια απαξιωνεται και βεβηλωνεται, τοτε η κοινωνια δεν βρισκεται σε κριση, αλλα σε κατασταση παρακμης.



Και η χαβουζα της

Κατακοκκινη και ζουμερη Αφοσιωση

Απορροφημενος στον υπολογιστη. Δεν την βλεπεις αλλα ξερεις οτι ειναι εκει. Κοντα σου. Επικοινωνεις μαζι της διχως λεξεις. Μιλατε αθορυβα. Σιωπηλα. Σε νιωθει. Μπορει να σε καταλαβει. Και παρουσιαζεται ξαφνικα μπροστα σου, ντυμενη με την επιβλητικη της αυρα και το πιο ομορφο χαμογελο. "Για σενα..", ειπε.
Και κοιτας σαστισμενος. Κοιτας τα ματια της, καθαρα και γαργαρα σαν το νερο της πηγης. Μετα το βλεμμα στρεφεται στην προσφορα της που απλοχερα σου δωθηκε. Αποτελεσμα κοπου και αληθινης αγαπης. Ενα πιατο να ξεχυλιζει απο καρπους Ροδιου. Κατακοκκινη και ζουμερη αφοσιωση. Για δες..! Βασανιζοταν τοση ωρα για σενα. Να σου προσφερει το ροδι αγνο, απαλλαγμενο απο φλοιδες . Αυθορμητα και τοσο γλυκα. Χωρις υπογεια κινητρα. Χωρις να

KATALIPSI.GR

- Ρε μαλακα, το καταληψη πως γραφεται;
- Ρωτα τον Μπαμπινιωτη!!
- Λεγε ρε μαπα! Εκτος αν γουσταρεις να γραψουμε τιποτα ακυρα πανω στην λινατσα και να γινουμε ρομπες αυριο το πρωι και να κραζουν ομαδικως καθηγητες, γονεις και μπατσοι.



- Οι μπατσοι που κολλανε ρε;
- Ελα ρε, δεν τον ακουσες τον βλακα τον Λυκειαρχη; Αν λεει κανουμε καταληψη, ξεχναμε πενταημερες και τετοια, και θα φερει και τα μπατσακια να κανουνε ντου απο παντου! Κοιτα ζορια που τραβαει ο καραφλας ρε! Αντι να γουσταρει που θα πληρωνεται τσαμπα και θα καθεται, τις κοβει ο καραγκιοζης... Αλλα αφου τον εχει φαει η

DEUS EX MACHINA

Απο Μηχανης Θεος λοιπον. Εφευρεση Ελληνικη. Συνυφασμενος με την τελειοτητα των αριστουργηματικων εργων της αρχαιας Ελληνικης δραματουργιας. Τοτε που οι Ελληνες συγγραφεις επλεκαν περιτεχνα την εξελιξη του μυθου, οδηγοντας την σταδιακα στο απολυτο αδιεξοδο. Η εξευρεση μιας λυσης φανταζε πολυ δυσκολη, αν οχι αδυνατη.



Ο θεατης συνεπαρμενος ταλανιζοταν στο δραμα των ηρωων. Συνεπασχε. Μεχρι η αποκαλυψη να συντελεστει. Η "επιφανεια" (θεϊκή εμφανιση στους θνητους), παρεμβαση που προηγαγε τον

Αλεξιπτωτη Αναγκη

Needing someone is like needing a parachute.
If he isn't there the first time you need him, chances are you won't be needing him again.

ΣΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΤΑ "ΤΕΙΧΗ"

Βραδυ καθημερινης, περπατωντας στα σοκακια του Θησειου. Το μυαλο αδυνατει να παραμεινει στο προφανες και ταξειδευει. Τοτε που τα μαρμαρα στα νεοκλασσικα αστραφταν, ανακλωντας το παντα λαμπερο φως του Αττικου ουρανου. Τι κι αν οι ριζες μου δεν ειναι απο δω; Αυτη η πολη με μεγαλωσε. Της ανηκω και μου ανηκει. Μια ιδιοτυπη σχεση αγαπης - μισους.

Και στεκομαι σε αυτη την πολη. Στεκομαι σε ολα αυτα που σημαινει. Στους χιλιοπερπατημενους δρομους της ανα τους αιωνες. Συχνα νιωθω δεος οταν