Το Από Μηχανής Μπουρδέλο

ΚΑΨΤΕ ΤΑ ΟΛΑ, ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΙ

Ενδογήινος Τερατομάχος

Τέρατα παντού. Γέμισε ο Τόπος.

Περικυκλωμένοι μόνιμα. Μπερδεμένοι στην δύναμη της συνήθειας.
Black Hole Sun

Τέρατα ανθρωπόμορφα. Ντυμένα με αστραφτερά χαμογελαστές μάσκες και ρούχα του συρμού. Αποπλανούν και αποσυντονίζουν.

Οι Αλαβάστρινες Συμπληγάδες του χωρισμού, όμορφα Εξορίζονται...

3 Μήνες μόνο. Και μετά 3 εβδομάδες. Η Εποχή των Συμπληγάδων*.

Το Λαμπερό γαλάζιο ανάμεσα στην Σκύλλα και την Χάρυβδη**. Ενδόμυχα προσκεκλημένες ήρθαν και αυτές, από κοινού. Καλλωπισμένες στην αρχή... Θελκτικές!
Θέλησαν να έρθουν για να μείνουν. Να γλιτώσουν από την στενάχωρη εξορία τους. Εκμεταλλεύτηκαν πανέξυπνα τα λευκά προβατάκια ανάμεσα στον Ουρανό και την Θάλασσα...
Με λύσσα η Σκύλλα χόρεψε τον χορό των 7 πέπλων, νοιώθοντας πίσω της τις ρυθμικές δονήσεις της Χάρυβδης που λικνιζόταν στο Φλαμένκο. Κοινός παρονομαστής ο έρωτας Θάλασσας και Ουρανού. Τα αιθερικά πρόβατα συνοφρυώθηκαν κατά παραγγελίαν τους. Μαύρισαν και άστραψαν, χωρίζοντας την ένωση του απόλυτου γαλάζιου.

Ονειρεμένη Αθηναϊκή Σβάστικα . . .

Όταν το άγχος σε συμπαρασύρει.... Όταν η παντός είδους πίεση εισβάλλει και διεισδύει . . . Όταν όλα μοιάζουν ακατόρθωτα... ΧΑΛΑΡΩΣΕ!

Βαθειές ανάσες και τυφλή εμπιστοσύνη στο ένστικτο! Δεν φταίω εγώ αν δεν έμαθες ποτέ να το ακούς... Υπάρχει... είναι εκεί και σου φωνάζει. Για καλό συνήθως!

Φαντάσου ένα υπερβολικά αγχωμένο Αθηναϊκό πρωινό. Στρες, μιζέρια, πίεση και υποχρεώσεις... Είσαι στο κέντρο της πόλης και σου μένουν 15 λεπτά... Πρέπει επιτακτικά να ηρεμήσεις.

Η Ελληνίδα Φαραώ

Μια γυναίκα Μυστήριο.

Από τις ωραιότερες υπάρξεις του ανθρωπίνου γένους.
Όσο αναπάντεχα εμφανίστηκε στον στίβο της ιστορίας, άλλο τόσο ξαφνικά χάθηκαν τα ίχνη της.
Το μόνο ιστορικό πρόσωπο, πέρα από τον Χριστό, που είτε εικάζεται ότι θεοποιήθηκε και λατρεύτηκε ως Θεά Αφροδίτη, ή που πιστεύεται ότι έλαβε ανθρώπινη υπόσταση για να διαδώσει στην ανθρωπότητα την λατρεία του πραγματικού Θεού. Του φωτεινού Ηλιακού Δίσκου.
Μια γυναίκα που βάσιμα στοιχεία καταδεικνύουν ότι ήταν Ελληνίδα.
Μια επαναστάτρια. Μια Φαραώ στην θέση του Φαραώ.

Απερίσπαστη Άγνωστη Αγάπη, ή 3Α=1 ?

Θα είμαι εκεί μόλις μπορέσω... Δεν μ' αρέσουν οι υποσχέσεις.. Είμαι αλήτης! Είσαι η Λαίδη...; Νομίζω σε έψαχνα.. Νοερά... Ποιά είσαι; Ποιος απ' όλους είσαι;

Απρομελέτητη Επιλογή..!!?!?!

Μπορούσες να είσαι το 1Ένα ... Χρόνος... Είμαι πολύ απασχολημένος ξέρεις! Μαντάρω κομμάτια σπασμένα
Μπορούσες να κατακτήσεις τον κόσμο όλο, αν είχες την ευκαιρία;

Προοδευτική Δικτατορία του Κρασιού

Έθνος Ανάδελφον ?!!?!

Παράδοξος [ παρά + δόξα ] και περίεργος [ περί + έργο ] είναι δύο από τα κατατοπιστικότερα επίθετα που περιγράφουν ιδανικά ότι πλέον σχετίζεται με τις λέξεις Έλληνας και Ελλάδα.
Αρχικά ας σημειωθεί ότι όσοι νομίζουν ότι ο Οδυσσέας και ο Αγαμέμνονας [ ΙΒ αι. π.Χ.] μιλούσαν ελληνικά όπως μιλάμε εμείς σήμερα, ή έστω όπως οι Αθηναίοι του Περικλή [Δ αι. π.Χ.], πράττουν σφάλμα μέγα. Ούτε καν χρησιμοποιούσαν το Ελληνικό Αλφάβητο. Η γραφή τους ήταν η λεγόμενη Γραμμική Β', κάτι μεταξύ ιδεογραμμάτων, ιερογλυφικών και συντεταγμένων γραμμών.

Οι Έλληνες λοιπόν [όπου Έλληνες βλέπε προέλληνες---& Μινωίτες, Κάρες, Λέλεγες, Κυκλαδικός πολιτισμός,

Μήπως είσαι Κόλακας ?

" Μια φιλοφρόνηση μοιάζει με ένα φιλί δοσμένο μέσα από ένα πέπλο "

Είναι αρκετοί όσοι συμφωνούν με την γνώμη αυτή του Βίκτωρ Ουγκώ, διότι σχεδόν σε όλους μας αρέσει να λαμβάνουμε φιλοφρονήσεις. Ένας καλός λόγος για τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά μας, μας αφήνει να καταλάβουμε ότι μας εκτιμούν και αναβαθμίζει την εντύπωση που έχουμε για τον ίδιο μας τον εαυτό.
Χωρίς αμφιβολία, κάνουμε πολύ λίγες φιλοφρονήσεις και αυτό δεν είναι κάτι που συμβαίνει μόνο σε συνεσταλμένα άτομα.

Επιγραφές Θεόπνευστες...

Σύμβολα ~ Θεοί ~ Μυστήρια ~ Άνθρωπος ~ Κώδικες
Σε όποιον Θεό και αν πιστεύεις, ποτέ σου μην λησμονήσεις τον μικρό Θεό που κρύβεις μέσα σου.
Κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση της Ανώτερης Δυνάμεως.
Ο άνθρωπος, ένας μικρός Θεός.
Ικανός να δώσει Ζωή ή και να αφαιρέσει.
Η Ξεχασμένη γνώση.
Για πόσο ακόμα θα ζεις Εξόριστος από τον "Παράδεισο" ... ;

Η Πενία ΤΕΧΝΕΣ Κατεργάζεται...

Μάθε για Τέχνη και άστηνε... Και όταν την καταλάβεις πιάστηνε...

Κάπως έτσι θα μπορούσε να παραφραστεί η γνωστή λαϊκή ρήση για να περιγράψει την καλλιτεχνική δημιουργία, και πως αυτή μπορεί να γίνει αντιληπτή ή και κατανοητή από τους ανθρώπους...
Και γιατί όμως η τέχνη θα πρέπει να γίνεται κατανοητή; Κτήμα λίγων ή των πολλών; Ή απλά όλων...; Γιατί η τέχνη θα πρέπει να είναι δυσνόητη; Μήπως η κατανοητή και αποδεκτή από όλους τέχνη ονομάζεται από κάποιους κύκλους "εμπορική" και έτσι οδηγείται στον ευτελισμό; Άραγε υπάρχουν κάποιες κάστες που εύσχημα μας υπαγορεύουν το τι είναι τέχνη, τον τρόπο που θα πρέπει να την εκλάβουμε και να την αντιληφθούμε, και το πως η τέχνη θα πρέπει να αποτιμηθεί; Μα τι είναι τέχνη τελοσπάντων στις μέρες μας;

Ποιός Θανάτωσε τον Βασιλιά Αλέξανδρο;

" Μετά βραχείαν αγωνία, καθ΄ ην η Αυτού Μεγαλειότης κατελήφθη υπό σπασμωδικών κινήσεων του προσώπου, εξέπνευσε περί 4ην και 12 λεπτά μετά μεσημβρίαν "

Χρόνος: 12 Οκτωβρίου 1920 [Νέο Ημερολόγιο: 25/10/1920]
Τόπος: Βασιλικά Ανάκτορα, Τατόι, Αθήναι

Το παραπάνω αποτελεί το τελευταίο ιατρικό δελτίο σχετικά με την κατάσταση της υγείας του Βασιλιά Αλέξανδρου Α' των Ελλήνων. Πρόκειται για μια διατύπωση πολύ άκομψη, μοναδική στην νεότερη ελληνική ιστορία...

Η Αυτοκράτειρα Της Διαστροφής - Βαλέρια Μεσσαλίνα

Μπορούν άραγε τα θέλω μιας γυναίκας να μετρηθούν;

Έχεις μπροστά σου μια φιγούρα που σε καθηλώνει. Όχι, δεν είναι το παρουσιαστικό μόνο, και το σμιλεμένο κορμί. Είναι τα πέπλα που φοράει... Πέπλα αραχνοΰφαντα, αστραφτερά. Πέπλα μυστηρίου. Πέπλα επιτηδευμένα γυναίκας ικανής... Χυμώδης και θελκτική αποφάσισε, άγνωστο σε μας πώς, να ξεκινήσει να κατακτά τα αχόρταγα αμέτρητα θέλω της. Δίχως συστολές, χωρίς δισταγμούς. Εκείνη φαίνεται πως ήξερε καλά τι έκανε...

Dedicated to Your Unique Substance, mi Amor...!

IN ENGLISH...

Hey you, persistent Stranger... I request you to surround me with your love... Do not be afraid.. All this, is meant to be experienced just because I heard your inner substance screaming, and 'cause you heard mine. Forget what we are told. All that I am, all that I ever was, is here in your perfect eyes... Reflecting my holly surrounding to your everything, after having been surrounded myself. You see.., those three words are said too much... They are not enough! Words lose their sense when i feel you near... When I touch your soul...

Το Κώνειο της Αναστάσεως...

.... Φαντάζει δύσκολο να περπατάς με το βλέμμα εστιασμένο κάτω στο τίποτα, που οι σκέψεις σου το έχουν ήδη μετουσιώσει σε μοτίβο των πέρα για πέρα σημαντικών ανείπωτων, και βαδίζοντας να σε σταματάει βίαια κάτι! Η δύναμη της άκρης του ματιού, που βλέπει τα πάντα, μα μόνο μοιραία θα δώσει προσοχή. Στέκει αγέρωχος τώρα μπροστά στο τυχαίο και διαβάζει:

"Το Μπαρ το Ναυάγιο"

Λίγο Κώνειο Με Πάγο σε Ψηλό . . . Β'

ΜΕΡΟΣ Α'

Ο Αλέξης ήταν ήδη στο τέταρτο Kir Royal. Δεν ήταν του επιπέδου του η ανεξέλεγκτη κατανάλωση αλκοόλ, μα είχε τους λόγους του να μην πάψει να παραγγέλνει. Απόψε τα Κίρ Ρουαγιάλ δεν είχανε την ίδια γεύση με αυτά που η μαμά ετοίμαζε στο σπίτι, ακολουθώντας κάτι σαν ιεροτελεστία στην παρασκευή τους. Από μικρός την έβλεπε κάθε απόγευμα σχεδόν να φτιάχνει ένα ή δύο, με τρόπο που πάντοτε του προκαλούσε ανεξήγητο δέος. Ευλαβικά έβαζε την ακριβή δοσολογία Κρεμ ντε Κασσίς και κατόπιν συμπλήρωνε στο κρυστάλλινο ποτήρι εκλεκτής ποιότητας σαμπάνια Moet & Chandon. O ίδιος κατάφερε να απολαύσει το θαυμαστό αυτό κοκτέιλ, μόνο αφού ενηλικιώθηκε και αρχικά υπό την επίβλεψη της μαμάς. Η αυστηρή τήρηση του Savoir Vivre ήταν λόγος ύπαρξης για τους γονείς του και κατ' επέκταση για τον ίδιο.

Λίγο Κώνειο με πάγο σε ψηλό....

Εισέβαλε νωχελικά σε ένα μπαρ σκοτεινό, ομιχλώδες από τα τσιγάρα και την παρακμή. Θύμιζε καταγώγιο. Εντοπίζοντας τον αδιάφορο Μπάρμαν, άρχισε να πλησιάζει, θέλοντας να πάρει αυτό ακριβώς που είχε ανάγκη...

"Λίγο κώνειο με πάγο σε ψηλό..."

... Στο άκουσμα της χαρακτηριστικά βροντερής φωνής, μα και της παράξενης τούτης παραγγελίας, οι δύο αποκαμωμένοι πελάτες που είχαν ξεμείνει και ο Μπάρμαν σάστισαν...

Πρώην Αμερικανικές Πολιτείες του Μεξικού

Η Εφημερίδα El País είναι χωρίς αμφιβολία η δημοφιλέστερη εφημερίδα της Ισπανίας. Το απόγευμα της Τρίτης 08/04/2008, η Ιστοσελίδα της El País φιλοξενούσε ως "πρωτοσέλιδο" την παρακάτω φωτογραφία και κείμενο [πρωτότυπο εδώ]:

"Η ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑ ΞΑΝΑΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕΞΙΚΑΝΙΚΗ ΧΑΡΗ ΣΕ ΜΙΑ ΒΟΤΚΑ"

Σαν Βγεις Στον Πηγαιμό για BARCELONA . . .

Σαν βγεις στον πηγαιμό για Βαρκελώνη να φανείς δυνατός...
Δέξου όλα όσα οι Βησιγότθοι έχουν να σου πουν... Μην διστάσεις! Τόλμησε να υπερνικήσεις τα περίτεχνα εμπόδιά τους. Αποφάσισε! Θα τετραγωνίσεις τον κύκλο ή θα φτιάξεις ομόκεντρα κυκλικά τετράγωνα;
Ανταποκρίσου στην αποτρόπαια αγκάλη τους που ίσως κρύβει ψήγματα χρυσαφένιας νοσταλγίας...Ακολούθησε τα μονοπάτια που χρόνια πριν χάραξαν... Με συνείδηση μικρού παιδιού και καρδιά από βαμβάκι ξεκίνα την περιπλάνηση. Ούτε αυτοί κατάλαβαν που τους έβγαλε η πορεία τους... Έχει σημασία άραγε το αποτέλεσμα; Ποια είναι τελωσπάντων η αξία του τελικού προορισμού; Δυτικά της ΕΔΕΜ . . . Στην χώρα που η αύρα σε μεθά. Η αύρα της Βαρκελώνης. Ένα με την δική σου μεθυσμένη αύρα, στέκει εκεί. Δυτικά. Μόνο όταν ζαλιστείς αρκετά θα μπορέσεις να επιλύσεις τα δυσεπίλυτα του Κολόμβου. Να δεις και συ λίγο από το όραμά του. Να τίνεις την χείρα σου δείχνοντας προς τις προσωπικές σου Ινδίες... Δυτικά της ΕΔΕΜ.

Θυμάσαι τους Χάνς και Γκρέττελ; Θαρρώ πως από καιρό έχουν γίνει φίλοι με τους Βησιγότθους. Σε προκαλούν από κοινού να λαχταρίσεις το καραμελωμένο κάστρο... Μπορείς να αντισταθείς; Χα, υπάρχει λόγος; Πόσο πια θα αντιστέκεσαι; Δεν χρειάζεται πάντοτε να ξορκίζεις το παιδί που έχεις μέσα σου... Θυμάσαι; Το έχεις σχεδόν εξοντώσει. ΑΦΕΣΟΥ! Νιώσε την λαχτάρα, δες τις λιχουδιές της ζωής, μύρισε τις θαυμαστές σου επιθυμίες. ΓΕΥΣΟΥ!

Ίσως οι Βησιγότθοι τελικά να μην είναι εχθροί σου.. Μπορεί να μοιάζουν με δρομάκι σπαρμένο με καρφιά και αγκάθια, υγρασιασμένο και σάπιο. Μην δειλιάσεις. Βαθειά ανάσα και μπες. Αποφασιστικά. Ξέρεις ότι μπορείς να τα καταφέρεις. Με ή χωρίς τον αέρα του νικητή...

Όρμησε, ο δρόμος σε περιμένει. Πάλεψε με τα ρυπαρά. Οι σάρκες σου θα ξεσκιστούν το ξέρω. Θα πληγωθείς, μα ότι δεν σε σκοτώνει....... Ότι δεν σε σκοτώνει, σε οδηγεί στην Γη της ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΣ σου...

Κάποιος υιός των Βησιγότθων, αοιδός των καλύτερων στιγμών τους, αναστέναζε κάποτε τα εξής: "Abrazame y no me digas nada, solo abrazame..."

... Σαν βγεις στον Πηγαιμό για Βαρκελώνη, μην ξεχάσεις να αγκαλιάσεις τα όσα συναποτελούν την ΕΔΕΜ.

Προς απανταχού Θεούσες & Θεοσεβούμενους...

Θεούλη μου ΘΕΕ μου..............

...Λυπήσου μας καλέ μου...!!!

Όποιος μπορεί να υποψιαστεί την συνέχεια, καλό θα ήταν να την κάνει με ελαφρά....!!!

Τι;;;;;;; Είσαι ακόμα εδώ;

Cap ou pas Cap?

Φθινόπωρο ο χρόνος…. Όχι, δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω όλα όσα μου συνέβαιναν. Όλα όσα θα επακολουθούσαν… Πολιορκημένος από τα πρωτόγνωρα. Πλημμυρισμένος από τα ανεξήγητα… Ένα μήνα πριν είχε μπεί εκείνη στην ζωή μου. Δίχως να την καλέσω, δίχως να το περιμένει. Συνένοχοι και οι δυο στον χορό του έρωτα. Ξέρεις, τότε που δεν μπορείς να κοιμηθείς εύκολα, αγνοώντας το γιατί! Χαζεύοντας τον καπνό που το σκάει από τα χείλη σου ψάχνεις να βρεις απαντήσεις για τους χτύπους της καρδιάς που είναι τόσο ασύμμετρα δυνατοί. Τότε που σαν την σκέφτεσαι όλοι καταλαβαίνουν ότι φεγγοβολάς. Τότε που πρωτοκάνατε έρωτα……. Που κοιμηθήκατε στο πλάι αγκαλιά, κοιτάζοντας ο ένας τον άλλο. Χωρίς να αλλάξετε πλευρό…. Ο ωραιότερος ύπνος της ζωής μου…!