Ταξίδεψα εισδύοντας στο χρόνο, πέρασα μέσα από ματωμένα σύννεφα και λασπωμένο ουρανό για να σε συναντήσω. Μ΄ έφερε κοντά σου εκείνο τ΄ όνειρο, το μακρινό και άπιαστο, που όταν άπλωνα το χέρι μου να το αγγίξω, γινόταν δάκρυ και πότιζε τον πόνο. Και το κενό κάτω από το σώμα μου μεγάλωνε, άνοιγε άβυσσος που απειλούσε να με καταπιεί…
Αιωρούμαι στο σύμπαν, μοιάζω με
Αιωρούμαι στο σύμπαν, μοιάζω με